Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020
Ο Κωνσταντίνος Μπεχλιούλης (1913/14-1944) κατάγονταν από τον οικισμό «Σκαντζόκαμπος» Εμπεσσού Βάλτου και ήταν ένα από τα 59 αθώα θύματα που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, τον Ιούλιο του 1944, στα Καλύβια Αγρινίου.
Ήταν γιος του Αλεξίου και της Σταυρούλας, που ασχολούνταν με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες, οι οποίοι είχαν αποκτήσει πέντε παιδιά, τον Κωνσταντίνο, την Ευτυχία, τον Δημήτρη, την Μαρία και την Όλγα και διέμεναν στην περιοχή του ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας.
Ο Κωνσταντίνος Μπεχλιούλης, για να στηρίξει και να βοηθήσει την οικογένειά του, κατέβαινε συχνά για αγροτικές εργασίες στον κάμπο του Αγρινίου. Ήταν ψηλός και γεροδεμένος (1,90 μ.) και καταπιάνονταν συχνά με βαριές αγροτικές δουλειές, όπου υπήρχε μεροκάματο…
Οι πληροφορίες για το που και πως συνελήφθη από τους Γερμανούς είναι ελάχιστες, όπως ελάχιστα είναι και τα στοιχεία που γνωρίζουμε για την σκοτεινή αυτή περίοδο πριν την σύλληψή του… Πιθανότατα να πιάστηκε στην περιοχή του Αγρινίου, ενώ στη συνέχεια κρατήθηκε στις φυλακές της πόλης.
Ο Κωνσταντίνος Μπεχλιούλης εκτελέστηκε στα Καλύβια. Στην οικογένειά του δεν μιλούσαν ποτέ γι΄ αυτό το θλιβερό συμβάν. Ιδιαίτερα ο αδερφός του Δημήτρης δεν ήθελε να μιλάνε και να αναφέρονται στο τραγικό αυτό γεγονός. Πάντα επικρατούσε σιωπή και ένας ανομολόγητος βουβός πόνος.
Κανένας από τους νεώτερους στενούς συγγενείς δεν έμαθε ποτέ τις λεπτομέρειες και τα γεγονότα που οδήγησαν στην εκτέλεση του παλληκαριού, όπως δεν βρέθηκε και κάποια φωτογραφία που θα τον θύμιζε, έστω σαν ανάμνηση…
Επιμέλεια: Γιώργος Πανταζόπουλος
- Μαρτυρία Κωνσταντίνου Μπεχλιούλη, ανιψιού του εκτελεσθέντος (τέως υπάλληλος της Ολυμπιακής) κάτοικος Αγρινίου.
- Σκίτσο του Φωκίωνα Δημητριάδη (σκιτσογράφος): «Σκηνές από την καθημερινότητα της κατοχικής Αθήνας»