Κυριακή 14 Απριλίου 2024
Με την έκθεση «Το Σβηστό Μανουάλι – Εικόνες για έναν Κόσμο που Περιμένει» που διοργανώνει ο Κοινωφελής Πολιτιστικός Οργανισμός «Διέξοδος» ξεκίνησαν οι Εορτές Εξόδου 2024 στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 13 Απριλίου 2024 στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου της «Διεξόδου» και ταυτόχρονα ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Σπυρίδων Διαμαντόπουλος κήρυξε την έναρξη των δεκαπενθήμερων καλλιτεχνικών και πνευματικών εκδηλώσεων για την 198η επέτειο της Φρουράς της Εξόδου των Ελεύθερων Πολιορκημένων, παρουσία του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού και των Τοπικών Στρατιωτικών, Περιφερειακών και Δημοτικών Αρχών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός εξερχόμενος του Μουσείου προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Με αυτή την σεμνή, αλλά τόσο περιεκτική σε μηνύματα εκδήλωση άνοιξε η αυλαία των φετινών λαμπρών εκδηλώσεων για την επέτειο της ηρωικής Εξόδου του Μεσολογγίου.
Βρεθήκαμε όλοι μαζί σε αυτόν τον ιστορικό χώρο, που χάρη στον εκλεκτό Μεσολογγίτη κ. Νικόλαο Κορδόση έχει μετατραπεί σε μία εστία πολιτισμού και ιστορικής μνήμης. Απόψε ο Δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κήρυξε την έναρξη των Εορτών Εξόδου και όλοι μαζί ξεναγηθήκαμε στην ειδική αυτή έκθεση που θα φιλοξενηθεί σε αυτόν το χώρο και έχει τίτλο «Το Σβηστό Μανουάλι».
Νομίζω ότι χρέος όλων μας είναι να λειτουργήσουμε ενωτικά και δυναμικά, έτσι ώστε οι φετινές εκδηλώσεις να είναι αντάξιες της θυσίας των προγόνων μας, αλλά και να ανάψουμε αυτό το μανουάλι με την φλόγα της ελευθερίας, της θυσίας και της αγάπης, που πάντοτε ξεκινούσε από το Μεσολόγγι για να καταυγάσει όχι μονάχα την Ελλάδα, αλλά ολόκληρο τον κόσμο».
Ομιλία Δημάρχου Ι.Π. Μεσολογγίου, Σπύρου Διαμαντόπουλου:
KATA τὰ 1820 ἕνας βοσκὸς μὲ τὸ κοπάδι του καθισμένος στὸ πεζοῦλι κάποιου ρημοκλησιοῦ ἔπαιζετὴ φλογέρα του. Ἐκεῖ ἕνας Ἄγγλος περιηγητής, περαστικός, ἀφοῦ χαιρέτησε, ρώτησε τὸ βοσκό:
— Τί πιστεύεις;
Ὁ τσοπάνος σήκωσε τὴν ἀγκλίτσα του καὶ χτύπησε τὸν τοῖχο τῆςἐκκλησιᾶς:
— Ὅ,τι πιστεύει τούτη! εἶπε.
— Καὶ τί πιστεύει τούτη;
— Ὅ,τι πιστεύω γώ!»
«ΔΙΑΚΟΣΙΑ ολόκληρα χρόνια αριθμεί η παραπάνω καταγραφή, σωσμένη στην περίφημη Ιστορική Ανθολογία του Γιάννη Βλαχογιάννη, που έγινε για τον εορτασμό της πρώτης εκατονταετίας της νεοελληνικής εθνικής παλιγγενεσίας.
Εντυπωσιακή η ταύτιση που θησαυρίζεται εκεί, συγκινητική στην απλότητά της, ζηλευτή στο αυτοσυναίσθημά της, σπάνια πάντως, ίσως και ανύπαρκτη στις μέρες μας. Τι έκανε εκείνο τον βοσκό να είναι τόσο απόλυτος και να μοιάζει συγχρόνως τόσο ασφαλής; Μήπως η βεβαιότητά του, ότι είναι μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, ότι με όλη την δύναμη της ύπαρξής του και της πίστης του ανήκει σε κάτι που τον υπερβαίνει και ταυτόχρονα τον στερεώνει;»
Αγαπητοί συμπολίτες,
αδελφοί μας συνέλληνες και φιλέλληνες, φίλοι και προσκυνητές της Ιερής Πόλης,
Αξιότιμη κυρία Νικοπούλου,
Με αυτό το δικό σας αριστουργηματικό κείμενο σας υποδέχομαι στην Ιερή μας Πόλη.
Η «Διέξοδος» σήμερα, ακόμη μια φορά, και επί ένα τέταρτο του αιώνα συνεχώς και αδιαλείπτως, επιβεβαιώνει, επικυρώνει και επαναπιστοποιεί αυτό ακριβώς: πως είναι μέλος αναπόσπαστο και μονάκριβο της Ιερής μας Πόλης, ανήκει στο Μεσολόγγι μας με όλη τη δύναμή της, τιμά, υπηρετεί και υμνεί το ταπεινό και έξοχο Μεσολόγγι, που την υπερβαίνει και ταυτόχρονα τη στερεώνει.
Μαζί της, ευχαριστούμε και τιμούμε όλα τα πρόσωπα και τους οργανισμούς, κάθε άνθρωπο και κάθε συλλογικό φορέα που εργάζεται, εν γνώσει μας ή αφανώς, για το κοινό καλό.
Η Ιερή Πόλη διαθέτει τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα και είναι αναρίθμητοι οι συμπολίτες μας που το αναζητούν, το ανακαλύπτουν και το αξιοποιούν. Σε όλους αυτούς του σπουδαίους, απλούς ανθρώπους, σε όλους αυτούς τους ήρωες της καθημερινότητας, απευθύνουμε πρόσκληση συνεργασίας και ομόνοιας. Η πόρτα του Δήμου μας είναι και θα παραμείνει ορθάνοικτη και οι δυνάμεις μας θα είναι πάντοτε διαθέσιμες σε κάθε δημιουργική προσπάθεια για το καλό της Ιερής Πόλης του Γένους μας.
Τα επόμενα δύο έτη είναι, ίσως, η σημαντικότερη χρονική περίοδος των προηγούμενων και των επόμενων δεκαετιών για τον τόπο μας. Αν η Εκατονταετηρίδα της Εξόδου, το 1926, στάθηκε το ορόσημο του 20ου αιώνα για το Μεσολόγγι, η 200η Επέτειος της Εξόδου, το 2026, είναι η μεγάλη ευκαιρία να αναδείξουμε το Μεσολόγγι μας ως το παγκόσμιο σύμβολο της Ελευθερίας, τον τόπο στον οποίο θα προσέρχονται ευλαβείς προσκυνητές όλοι οι λαοί της γης.
Όσα λόγια θα πούμε από εδώ και πέρα, θα «είναι παιδιά πολλών ανθρώπων»
Το έργο αυτό θα είναι πάνδημο, όπως των Ελεύθερων Πολιορκημένων, που όλοι μαζί έχτισαν τους προμαχώνες, που όλοι μαζί αγωνίστηκαν στις Πολιορκίες, που όλοι μαζί αποφάσισαν κι έπραξαν την Έξοδο, «πράγμα όπου δεν έγινε ποτέ εις τον κόσμον».
Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς, δυο αιώνες μετά.
Όλοι μαζί θα τιμήσουμε τους προγόνους μας.
Είμαστε μια νέα δημοτική αρχή, και είναι πολύ λίγος ο χρόνος που έχει παρέλθει από τότε που αναλάβαμε. Και είναι πολύ λίγος ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκπληρώσουμε αυτό το μεγάλο και σπουδαίο καθήκον.
Θα κάνουμε ότι μας αναλογεί.
Και θα το κάνουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Πολύ σύντομα, θα έχουμε πολλά να πούμε.
Ας επιστρέψουμε όμως στην αρχή όσων σας ανέφερα σήμερα.
Το σημερινό Μεσολόγγι, το αλωνάκι και το ερημοκκλήσι της ιστορικής μνήμης και της εθνικής αυτοσυνειδησίας μας, «το αλλοτινό πεφτάστερο».που λάμπει σήμερα σαν «απαλή μαρμαρυγή» στο μέτωπο της Ελλάδας, αυτό το Μεσολόγγι είναι σήμερα η καθημερινή, η αέναη αναφορά μας σε καιρούς που μόνο φωτεινοί δεν είναι.
Σε καιρούς αβεβαιότητας που τα σύννεφα της υποβάθμισης σκοτεινιάζουν τον καθαρό ουρανό της αγαπημένης και σπουδαίας μας πατρίδας.
Σήμερα όμως, αυτό το «κάτι λίγο ψυχής μέσα στην άργιλο» «εκείνο» που επιμένει να «λάμπει μέσα μας»ακόμη κι όταν το αγνοούμε, αυτό ακριβώς θα γίνει το «Φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη και το χάρο».
Αγαπητοί συμπολίτες, αδελφοί μας συνέλληνες και φιλέλληνες, φίλοι και προσκυνητές της Ιερής Πόλης,
Κηρύσσω την έναρξη των Εορτών Εξόδου 2024
Και σας καλωσορίζω με την αγαπημένη έκφραση των Μεσολογγιτών, εκείνη που μας δίδαξε το πνευματικό τέκνο αυτής της πόλης, ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
Καλό «Βαγιώνε»!
