Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2023
Τις καταστροφικές συνέπειες του μεγάλου σεισμού στην Τουρκία μας περιγράφει ο νεαρός Ιταλός ποδηλάτης, Μάρκο Τόνι, ο οποίος έζησε δύσκολες και δραματικές στιγμές στην περιοχή Γκάζιαντεπ, ενώ να θυμίσουμε ότι στα μέσα Οκτωβρίου είχε φιλοξενηθεί στα Καλύβια Αγρινίου.
Η ποδηλατική ¨περιπέτεια¨ του Μάρκο (Marco Togni) ξεκίνησε από το Μπέργκαμο της Ιταλίας, ακολούθως πέρασε στα Βαλκάνια και την Ελλάδα και από τα τέλη Δεκεμβρίου διασχίζει την Τουρκία… Απώτερος σκοπός του αφού διανύσει 16.500 χλμ. να φθάσει στην μακρινή Ταϊλάνδη!
Τις προηγούμενες μέρες ο Μάρκο ήταν στην νοτιανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με την Συρία και στο ημερολόγιό του στις 11 Φεβρουαρίου 2023 γράφει τα εξής συγκλονιστικά λόγια για τον φοβερό σεισμό που στοίχισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και άφησε ¨πίσω¨ του τεράστιες υλικές ζημιές:
Εβδομάδα 22 - Ο Σεισμός
«Αυτές ήταν φρικτές, οι πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου.
Θάνατος, απελπισία, φόβος, κραυγές, κλάματα, γκρεμισμένα πρόσωπα, διαλυμένες ζωές και κατεστραμμένα κτίρια.
Για πρώτη φορά έζησα τι σημαίνει πραγματικά να φοβάσαι.
Το κεφάλι δεν λειτουργεί πια, οι βεβαιότητες κυριολεκτικά και σωματικά καταρρέουν μπροστά στα μάτια σου, νιώθεις μόνος στο χείλος κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις, αλλά μπορείς μόνο να περιμένεις να τελειώσει και εν τω μεταξύ να ελπίζεις να μην σε επιλέξει η αμεροληψία με την οποία η η καταστροφή αποφασίζει ποιες ζωές να πάρει και ποιες όχι.
Οι βεβαιότητες που οι άνθρωποι παίρνουν μια ζωή για να χτίσουν καταστρέφονται σε δευτερόλεπτα.
Τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν τους έχει μείνει τίποτα...
Τόσοι πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, έχουν φτάσει στο σημείο να φοβούνται να κοιμηθούν με μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους.
Τόσοι πολλοί άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια.
Η ζωή είναι τόσο άδικη μερικές φορές, σε κανέναν δεν αξίζει αυτό.
Είμαι πραγματικά πληγωμένος για όσα περνάνε αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι.
Είμαι καλά και νιώθω πραγματικά ευλογημένος. Μετά από μερικές μέρες εγκλωβισμένος στο Γκαζιάντεπ, κατάφερα να ¨ξεφύγω¨ από την περιοχή.
Δεν έχω όρεξη να ξαναμπώ στη σέλα αυτή τη στιγμή, θα χρειαστώ λίγο χρόνο να ξεκουραστώ και να συνέλθω, ειδικά ψυχικά, παρόλο που ξέρω ότι όλα αυτά, όλα όσα ένιωσα, είδα και άκουσα θα είναι κομμάτι μου για μια ζωή.
Υπάρχει ένα μάθημα που αποκαλύφθηκε ξανά: δεν έχουμε άπειρο χρόνο, και αρκετά συχνά δεν μπορούμε καν να αποφασίσουμε πότε τελειώνει ο χρόνος μας.
Ας μάθουμε να τον εκτιμούμε.
Ας μάθουμε να δίνουμε τη σωστή αξία στη ζωή, όχι μόνο στη δική μας, αλλά και στις ζωές των άλλων».
Νωρίτερα, στις 4 Φεβρουαρίου 2023, ο Μάρκο Τόνι είχε γράψει τις εντυπώσεις του για τους ¨γείτονές¨ μας και για το πώς τον υποδέχτηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του:
Εβδομάδα 21 - Ο Τουρκικός Λαός
«Ήταν μια εβδομάδα με σκαμπανεβάσματα. Ξεκίνησα από το Μερσίν με 18 βαθμούς και ήλιο και τώρα είμαι στο Γκαζιαντέπ με -2 βαθμούς και χιόνι.
Συννεφιασμένες, ομιχλώδεις, ανεμοδαρμένες και βροχερές μέρες, με λίγες αναρριχησεις.
Μια μέρα τα παράτησα μετά από μόνο 40 χλμ γιατί δεν γυρνούσαν τα πόδια μου και μάλλον ούτε το κεφάλι μου.
Η χαμηλή ορατότητα δεν με άφησε να απολαύσω τη θέα, αλλά μου επέτρεψε να είμαι περισσότερο με τις σκέψεις μου.
Είμαι σχεδόν στο τέλος αυτής της υπέροχης χώρας, όπου εκτός από τα δυνατά συναισθήματα που αισθάνομαι σε όμορφα μέρη, με κάνουν να χαμογελάω και η καρδιά μου να χτυπά γρήγορα ήταν οι απίστευτοι άνθρωποι που ζουν εκεί.
Η αυθεντικότητα και η ειλικρίνεια που τους χαρακτηρίζουν ξεπερνά τις απλές λέξεις.
Για πολλούς από αυτούς η ζωή δεν είναι τόσο απλή όσο για εμάς στην Ευρώπη, ο μισθός τους δεν είναι σαν τον δικό μας, πολλοί δεν επιτρέπεται να έχουν ένα όνειρο να κυνηγήσουν γιατί οι συνθήκες στις οποίες γεννιούνται δεν τους το επιτρέπουν.
Αλλά σε αυτές υπάρχουν αξίες που εμείς, ίσως, χάνουμε σιγά-σιγά στον κοινωνικό μας αγώνα για να είμαστε πάντα καλύτεροι από τον άλλον, κάτι που μας οδηγεί να είμαστε εγωιστές, απρόσεκτοι και γεμάτοι προκαταλήψεις.
Αδελφοσύνη, υπερηφάνεια, γενναιοδωρία, καλοσύνη, αλτρουισμός, φιλοξενία, βοήθεια ο ένας προς τον άλλον.
Ένας λαός υπερήφανος για την προέλευσή του και περίεργος για τη δική μου, πάντα έτοιμος να ανοίξει την καρδιά του, να χαμογελάσει και να με βοηθήσει, ανεξάρτητα από την εμφάνισή μου, τατουάζ, το γεγονός ότι δεν μιλάω τη γλώσσα τους, ότι δεν είμαι μουσουλμάνος, ότι τις περισσότερες φορές ήμουν ιδρωμένος και βρωμούσα, ήταν βρώμικος, μούσκεμα ή εξαντλημένος.
Μεταξύ αυτών είναι και εκείνοι που με καλωσόρισαν, που μου έδωσαν υπέροχο φαγητό, κρεβάτι, ντους, που με έκαναν να κοιμηθώ σε τζαμί, που με έκαναν να μείνω στο σπίτι του φίλου του για να κοιμηθώ, που μου έδωσε το χρόνο του και μαζί του πολλές ωραίες συζητήσεις, τόση γνώση για τον πολιτισμό, την κουζίνα, τη θρησκεία και την καθημερινότητά τους.
Κάποιος με βοήθησε και εμένα να μάθω λίγο τη γλώσσα τους και ο καθένας τους, εκτός από το να με κάνει να πίνω πολύ τσάι, πριν με αποχαιρετήσει, μου είπε να μου θυμίζει ότι όποτε θέλω, έχω σπίτι εδώ στην Τουρκία.
Σου είμαι υπόχρεος, μου έμαθες τόσα πολλά. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ - Marco Togni».
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος
Φωτογραφίες: Μάρκο Τόνι (Marco Togni)
