Σάββατο 3 Ιουλίου 2021
Το σιτάρι είναι από τα πρώτα φυτά τα οποία καλλιέργησε ο άνθρωπος που τα ίχνη του χάνονται στο βάθος της ιστορίας ενώ στο χωριό μας ακόμη και σήμερα κάποιοι αγρότες έστω και λίγοι, ασχολούνται με την καλλιέργειά του.
Τον Ιούνιο ή αρχές Ιουλίου γίνεται ο θερισμός των σιταριών και όπως μας λέει ο συγχωριανός μας Διονύσης Οικονόμου που μαζί με τον αδερφό του Κώστα καλλιεργούν σιτηρά, όλα πήγαν καλά με καλές στρεμματικές αποδόσεις και τιμές, παρά το γεγονός ότι φέτος ήταν μια άστατη χρονιά από άποψη καιρικών συνθηκών. Οι αποδόσεις κυμάνθηκαν στα 600-700 κιλά/στρ. με τιμές στα 0,23-0,24 λεπτά.
Καλλιεργούνται στην περιοχή Καλυβίων περίπου 170 στρέμματα, ενώ παλιότερα ιδιαίτερα τις δεκαετίες΄50 και΄60 οι εκτάσεις ήταν περισσότερες. Μάλιστα η Ελλάδα ήταν ελλειμματική σε σιτάρι μέχρι περίπου το 1957.
Όπως μας εξηγεί ο Διονύσης Οικονόμου, η καλλιέργεια σιταριού που γίνεται τέλη Νοεμβρίου, δεν έχει μεγάλο κόστος για τον παραγωγό και σήμερα με τα μηχανικά μέσα που υπάρχουν όπως η θεριζοαλωνιστικές μηχανές, η συγκομιδή τους είναι πιο εύκολη και γρήγορη. Αρνητικό είναι το γεγονός ότι, στην Αιτωλοακαρνανία δεν υπάρχουν βιομηχανίες ζυμαρικών, οι οποίες θα μπορούσαν να απορροφήσουν μεγάλο μέρος της παραγωγής, το κόστος μεταφοράς επιβαρύνει επιπλέον την τελική τιμή και έτσι αναγκαστικά οι ποσότητες σταριού κατευθύνονται κυρίως στις κτηνοτροφικές μονάδες.
Στην πατρίδα μας καλλιεργούνται δύο είδη. Το σκληρό σιτάρι που χρησιμοποιείται για παρασκευή μακαρονιών και το μαλακό σιτάρι που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού.
Ο καρπός του σιταριού είναι μια βασική τροφή, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή αλευριού, ζωοτροφών και ως πρώτη ύλη στην παρασκευή αλκοολούχων ποτών και καυσίμων. Ο φλοιός του μπορεί να αποσπαστεί από τον καρπό και να αλεστεί, δίνοντας το λεγόμενο πίτουρο. Ο σίτος καλλιεργείται επίσης για τη βοσκή των ζώων, καθώς και για το άχυρο, τον κορμό του φυτού, που χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή ή υλικό κατασκευών.
Φωτογραφίες: Διονύσης Οικονόμου
