Ποιμαντορική εγκύκλιος Εορτής των Χριστουγέννων, του Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2025

Διαβάστε την Ποιμαντορική εγκύκλιο της Εορτής των Χριστουγέννων του Μητροπολίτου Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού, της Πέμπτης 25 Δεκεμβρίου 2025, με την Εκκλησία μας να εορτάζει την Κατά Σάρκα Γέννηση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού. Την Προσκύνηση των Μάγων. Την Μνήμη των ποιμένων, που είδαν τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Προς  το χριστεπώνυμον πλήρωμα της  καθ’ ημάς  Ιεράς  Μητροπόλεως

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,

Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,

Ποια φωτοχυσία του κόσμου τούτου μπορεί να συγκριθεί με το υπερκόσμιο φως του αστέρα που φωτίζει την άγια αυτή νύχτα; Ποια μεγαλειώδης τελετή μπορεί να συγκριθεί με το προσκύνημα των ποιμένων; Με την άδολη και αθώα καρδιά τους; Ποια χαρά των ερευνητών και των επιστημόνων για μια ανακάλυψη μπορεί να συγκριθεί με την χαρά των σοφών μάγων που φτάνουν απόψε μπροστά στην πηγή της αλήθειας; Ποιος ένδοξος ηγέτης του πλανήτη μας μπορεί να συγκριθεί σε μεγαλείο με το Θείο βρέφος, την αιτία και το νόημα των πάντων, που απόψε αναπαύεται σε ένα ταπεινό λίκνο, κάτω από το γεμάτο λατρεία βλέμμα της Παναγίας Μητέρας Του;

Ο,τι συμβαίνει αυτή την νύχτα υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική. Ο,τι συμβαίνει αυτή την νύχτα αντιστρέφει τα δεδομένα αυτού του κόσμου. Η δύναμη των όπλων δίνει την θέση της στην δύναμη της αγάπης. Οι επιφανείς, δήθεν ειρηνοποιοί του πλανήτη μας, αποσύρονται και αφήνουν τον δρόμο ανοιχτό στον νεογέννητο αρχηγό της ειρήνης. Εκείνοι που έμαθαν να πιστεύουν σε έναν θεό δυνάστη και τιμωρό, άτεγκτο κριτή και αυστηρό δικαστή των αμαρτωλών, απορούν, πως, ο ίδιος ο δημιουργός, ο προδομένος από το ίδιο Του το πλάσμα καταδέχθηκε να γεννηθεί σ΄ ένα ταπεινό σπήλαιο για την σωτηρία της ανθρωπότητος! Εκείνοι που πίστεψαν σε Θεό παντοδύναμο αλλά μακρινό και ξένο με την οδύνη του σύγχρονου ανθρώπου, εκπλήσσονται, καθώς Τον βλέπουν να κατεβαίνει στην γη για να συναντήσει τον άνθρωπο, να επωμιστεί τις συνέπειες του προπατορικού του αμαρτήματος και να απαντήσει στην ανθρώπινη κτηνωδία με το πέλαγος των οικτιρμών και της θεικής Του συγγνώμης.

Δεν γεννήθηκε άνθρωπος στην γη που η ψυχή του να μην δίψασε για Θεό και να μην αισθάνθηκε τον ίδιο πόθο: Να ξαναβρεί η ζωή την χαρά, την γαλήνη και ο άνθρωπος, επιτέλους, να αποτινάξει από την ψυχή του τον βαρύ φόβο του θανάτου. Τον φόβο που σκορπάει στην ζωή την ταραχή, την ματαιότητα και την απελπισία. Τον φόβο που συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Τον φόβο που δεν ξεχνιέται, όσο πλούτο και όση εξουσία και αν συσσωρεύσει ο ταλαίπωρος άνθρωπος για να ξεχάσει την τραγωδία του.

Ήρθε ξανά ο καιρός της ειρήνης πάνω σε τούτη την γη, μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, μέσα στην κάθε ψυχή. Ο δρόμος προς το σπήλαιο της συμφιλιώσεως Θεού και ανθρώπων είναι πλέον ανοιχτός. Δεν είναι όμως ορατός από όλους. Κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στο ολοφώτεινο σπήλαιο των Χριστουγέννων, εάν δεν αναγνωρίσει και δεν δοξολογήσει την απέραντη φιλανθρωπία του Θεού. Όμως, και αυτό δεν αρκεί. Κανείς δεν πρόκειται να φτάσει στην ολοφώτεινη σπηλιά αν δεν συντρίψει την πέτρινη καρδιά του και δεν της επιτρέψει να δεί όλους τους ανθρώπους σαν φίλους και αδελφούς.

Μπορούν, άραγε, τέτοια συναισθήματα να χωρέσουν σε μια κοινωνία αδίστακτης αντιπαλότητος και αρπαγής; Μπορεί άραγε η αγάπη να βρεί τον δρόμο της καρδιάς μας, διαπερνώντας το τείχος της μοχθηρίας και της εκδικήσεως που έχουμε ορθώσει γύρω της; Έχουμε το κουράγιο να αναγνωρίζουμε τις καταστροφικές επιλογές μας και να αλλάξουμε ζωή; Όλα δείχνουν πως οι ανθρώπινες δυνάμεις μας δεν επαρκούν. Όλα δείχνουν πως η κακία και το μίσος είναι παντοδύναμα.

Απόψε, όμως, η ελπίδα ξαναγεννιέται. Απόψε, ο Κύριος των Δυνάμεων, ο Κύριος της αγάπης, ο Κύριος της συγγνώμης, γκρεμίζει το προαιώνιο τείχος που ύψωσε η ανθρώπινη αποστασία και ανοίγει ξανά την αγκαλιά Του. Κι αν η αληθινή αγάπη ξεπερνάει τις δυνάμεις μας, έρχεται Εκείνος να κάνει τις καρδιές μας κομμάτι της δικής Του καρδιάς. Ας μην αμφιβάλλουμε: Οι σπόροι της συμφιλιώσεως που απόψε σπέρνονται ξανά στον ματωμένο πλανήτη μας θα καταφέρουν τελικά, με την δική Του Χάρη, να γίνουν πανύψηλο δέντρο, που η σκιά του θα χαρίσει παρηγοριά και ελπίδα. Ο ύμνος των Αγγέλων μας μεταφέρει ξανά την μεγάλη πρόσκληση: να γίνουμε κήρυκες της αγάπης και της συγγνώμης Του σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, στην πατρίδα μας ολόκληρη και στην οικουμένη. Αυτό αδελφοί μου είναι η ευθύνη που αναλαμβάνουμε ως μέλη της ορθόδοξης Εκκλησίας μας, που απόψε πανηγυρίζει: Να αποτελέσουμε Αποστόλους του δικού Του Ευαγγελίου και καθρέφτες της δικής Του φιλευσπλαχνίας.

«Χριστός γεννάται», η ελπίδα γεννάται, η χαρά γεννάται. Ας παραδώσουμε τις καρδιές μας στο φως του αστέρα και στην δοξολογία των αγγέλων. Ας παρακαλέσουμε Εκείνον, τον ανεξίκακο Δημιουργό και Ζωοδότη Χριστό, να ξαναγεννήσει την ύπαρξή μας όπως γεννιέται απόψε Εκείνος και να αξιωθούμε να Τον ακολουθήσουμε σε όλη την διαδρομή Του, από την Βηθλεέμ μέχρι την αιωνιότητα. Αμήν.

Ευφρόσυνα και ειρηνικά Χριστούγεννα.

Με όλη μου την πατρική αγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ