Παρασκευή 25 Απριλίου 2025
Στον εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγίας Ελεούσας που βρίσκεται στον οικισμό Αγ. Γεωργίου Καλυβίων, τελέσθηκε το πρωί η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία κατά την οποία λειτούργησε ο ιερέας, π. Θεοδόσιος Αθανασόπουλος, ενώ παρευρέθηκαν πολλοί κάτοικοι του χωριού μας.
Χθες το απόγευμα τελέσθηκε Εσπερινός μετ΄ Αρτοκλασίας.
Η Εκκλησία μας κάθε χρόνο γιορτάζει, την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, την εορτή της Ζωοδόχου ή Ζωηφόρου Πηγής.
Μήνυμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ Δαμασκηνού για την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ἡ Ἑβδομάδα πού διανύουμε ὀνομάζεται Διακαινήσιμος, ὅπως καί ὅλη ἡ περίοδος τοῦ χαρμόσυνου Πεντηκοσταρίου. Ὀνομάζεται καί «Ἀναστάσεως ἡμέρα» καιρός δοξολογίας, προσκυνήσεως καί λατρείας τοῦ, ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἀναστάντος Σωτῆρος Χριστοῦ. Ψάλλεται ἰδιαιτέρως τό «Χριστός Ἀνέστη» καί ἀκαταπαύστως ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἀνυμνεῖται ὁ Ἀναστάς Κύριος.
Σέ αὐτήν τήν ἀναστάσιμη χαρά, συναθροισθήκαμε σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νά τιμήσουμε τό Πανάγιο πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἑορτάζοντας τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἁγιάσματός της, τῆς Ζωοδόχου καί Ζωηφόρου Πηγῆς στήν Κωνσταντινούπολη.
Ἡ ἐν λόγῳ ἑορτή καθιερώθηκε ὡς ἑξῆς: Στήν Κωνσταντινούπολη, τόν 5ο αἰῶνα, ἀνευρέθη ὑπό τοῦ βασιλέως Λέοντος Α΄ τοῦ Θρακός (457 – 474 μ.Χ), τοῦ ἐπικαλουμένου Μακέ(λ)λη, ἁγίασμα τῆς Παναγίας, πλησίον τοῦ ὁποίου ὁ βασιλεύς ἔκτισε μεγαλοπρεπέστατο Ναό, ἀφιερωμένο στήν Ζωοδόχο ἤ Ζωηφόρο Πηγή, δηλαδή στήν Παναγία μας. Ἡ Παναγία ὀνομάζεται ἔτσι, γιατί δέχθηκε μέσα στά σπλάχνα της τόν χορηγό καί ἐξουσιαστή τῆς ζωῆς, τόν Χριστό. Ἐπειδή τό ἁγίασμα πού ἐνέβλυζε συνεχῶς καί παρεῖχε ἰάσεις δίπλα στόν Ναό, δέν μποροῦσε νά ὑπάρξει καλύτερο ὄνομα. Τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ, τελέσθηκαν τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου Ἑβδομάδος καί ἔκτοτε καθιερώθηκε νά γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τήν μνήμη τῶν ἐγκαινίων αυτοῦ τοῦ Ναοῦ, κάθε χρόνο τήν ἴδια ἡμέρα.
Ὁ Ναός αὐτός ὑπέστη κατά καιρούς διάφορες καταστροφές ἀπό σεισμούς καί ἐπιδρομές ἐχθρῶν, μέ μεγαλύτερη κατά τήν τουρκοκρατία, ὁπότε κατεδαφίσθη ὁλοσχερῶς. Ἀνοικοδομήθηκε καί πάλι τό 1833-1834 (ἐντός 15 μηνῶν) ἐπί σουλτάνου Μαχμούτ τοῦ Β΄ καί Πατριάρχου Κωνσταντίου τοῦ Α΄, «εἰς δόξαν τῆς Θεομήτορος καί καύχημα τοῦ γένους ἡμῶν» (Ὡρολόγιο τό Μέγα). Σήμερα εἶναι ὁ γνωστός Ναός τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς τοῦ Μπαλουκλῆ.
Ἀπό τούς ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας διακρίνουμε ὅτι πέρα ἀπό τήν πραγματική καί φυσική πηγή, τῆς ὁποίας τό νερό εἶχε θαυματουργικές καί θεραπευτικές ἰδιότητες, πού ὀφείλονταν στήν εὐεργετική χάρι τῆς Θεοτόκου, ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος ὀνομάζεται Ζωοδόχος ἤ Ζωηφόρος καί Ζωήρυτος Πηγή. Οἱ χαρακτηρισμοί αὐτοί ἀποδίδονται στήν Παναγία, διότι ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ δέχτηκε μέσα της, κυοφόρησε στά σπλάγχνα της καί ἔφερε στόν κόσμο «ὑπέρ λόγον καί ὑπέρ ἔννοιαν», κατά τρόπο παράδοξο καί θαυμαστό, πού ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς, τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος κατά τόν δικό Του λόγο εἶναι «ἡ ζωή καί τό ὕδωρ τό ζῶν» (Ἰωαν. 4, 10-11). Αὐτό τό ζωοποιό νερό (ὁ Χριστός), πήγασε ἀπό τήν Παναγία μας.
Ἡ ἴδια ἡ Παναγία, ὡς Μητέρα τῆς Ζωῆς εἶναι ἡ ἀνεξάντλητη καί ἀστείρευτη πηγή, ἀπό τήν ὁποία πηγάζουν συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως τά «γλυκύρροα νάματα» τῆς ἁγιαστικῆς, εὐεργετικῆς καί θαυματουργικῆς της χάριτος. Εἶναι ἡ πηγή ἀπό τήν ὁποία πήγασε ἡ Ζωή καί ἡ Σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, γι’ αὐτό καί χαιρετίζεται ἡ Θεοτόκος ὡς «πηγή ζωηφόρος καί ὕδωρ σωτήριον».
Στόν διάλογο μέ τήν Σαμαρείτιδα στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὁ Χριστός μας εἶπε τά ἑξῆς: «Ὅς δι᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 4, 14). Ἄς προσερχόμαστε, λοιπόν, καί στήν πηγή τοῦ ἀθανάτου τούτου ὕδατος, στήν Μητροπάρθενον Κόρη, ἡ ὁποία μᾶς γέννησε τόν Σωτῆρα Χριστό, τό Ὕδωρ τό Ζῶν, καί ἐγινε στούς πιστούς, ἀέναος πηγή θείων χαρισμάτων, ἀκένωτος βρύσις μεγάλων εὐεργετημάτων. Ἀμήν.
Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
