Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024
Μεταξύ των 12 Ελλήνων πατριωτών που εκτελέσθηκαν με τον πλέον βάναυσο τρόπο από τους Γερμανούς κατακτητές, το πρωινό της Μεγάλης Τρίτης του 1944, στη Μεγάλη Χώρα (Ζαπάντι) ήταν και ο 22χρονος Κωνσταντίνος Θ. Τσακαρδάνος, κάτοικος της περιοχής.
Ο Κωνσταντίνος Τσακαρδάνος (1922 – 1944) του Θεόδωρου και της Βασιλικής, κάτοικος εν ζωή του Ζαπαντίου, είχε άλλα δυο αδέρφια τον Γιώργο και την Ελένη. Η οικογενειά του ήταν αγροτική και ασχολούνταν κυρίως με την ορυζοκαλλιέργεια, ενώ εξέτρεφαν και ένα μικρό κοπάδι με πρόβατα για τις ανάγκες επιβίωσης στα δύσκολα χρόνια της κατοχής.
Σύμφωνα με πρόσφατη προφορική μαρτυρία του συγγενή του, Κώστα Τσακαρδάνου, μας ανέφερε συγκεκριμένα πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα: «Ήταν αρχή του Μεγαλοβδόμαδου και όπως κάθε μέρα, ο Κωνσταντίνος Τσακαρδάνος θα πήγαινε για βοσκή τα πρόβατά τους και κατά τη διαδρομή είπε στον αδερφό του Γιώργο να πάει στο ποτάμι (Αχελώος) να μαζέψει ξύλα και αυτός με το κοπάδι θα συνέχιζε…
Ο Κωνσταντίνος οδηγώντας στον χωματόδρομο το κοπάδι, είδε ένα μικρό αρνάκι να δείχνει ανήμπορο και να κουτσαίνει και θέλησε να το βοηθήσει, γι΄αυτό το λόγο το πήρε στην πλάτη του…
Ήδη όμως οι Γερμανοί είχαν στήσει ενέδρα επί της οδού και περίμεναν κοντά στο σημείο όπου είναι σήμερα ο Ι.Ν. Αγίων Αποστόλων Μεγάλης Χώρας και το παλιό σχολείο, τα 7 Καλυβιώτικα κάρα που επέστρεφαν από το Πυργί, έχοντας πάει εφόδια στους αντάρτες… Ακολούθησε η επί τόπου και εν ψυχρώ εκτέλεση των πατριωτών που συνόδευαν τα κάρα, ενώ εκεί κοντά, στο χωράφι του Νταβαρούκα, οι Γερμανοί εντόπισαν τον Κωνσταντίνο Θ. Τσακαρδάνο για τον οποίο θεώρησαν ότι ήταν μεταξύ αυτών που μετέφεραν τα εφόδια και χωρίς καν να τον ρωτήσουν, τον αιφνιδίασαν και τον πυροβόλησαν άμεσα, με την σφαίρα να τον τραυματίζει σοβαρά στο κεφάλι.
Δεν πέρασαν λίγες στιγμές, όταν στο πατρικό σπίτι η μάνα του Βασιλική άκουσε τους πυροβολισμούς και ανησύχησε πάρα πολύ για την τύχη των παιδιών της. Μαζί με τη νύφη της Βελισσαρία έτρεξαν και αναζήτησαν στην περιοχή τους δυο άντρες μιας και δεν γνώριζαν ότι ο Γιώργος είχε ήδη κατευθυνθεί προς το ποτάμι.
Αρχικά είδαν τα πτώματα των Καλυβιωτών καραγωγέων και πιο δίπλα κείτονταν βαριά τραυματισμένος ο Κωνσταντίνος Τσακαρδάνος. Η κυρά Βασιλική με ένα μαντήλι προσπάθησε να σταματήσει την αιμορραγία του γιου της, τον περιμάζεψαν και με κόπο και μεγάλη δυσκολία τον μετέφεραν στο σπίτι τους.
Έκαναν προσπάθειες να τον περιθάλψουν και να τον φροντίσουν με τα λίγα μέσα που διέθεταν, αλλά λίγη ώρα αργότερα ένας γερμανός στρατιώτης που παρακολούθησε την μεταφορά του τραυματία, πήγε στο σπίτι και με συνοπτικές διαδικασίες έδωσε την χαριστική βολή στο άτυχο παλληκάρι.
Μάλιστα εκείνη τη μέρα, έχοντας λάθος πληροφόρηση, οι Γερμανοί έκαψαν το σπίτι του Πάνου Τσακαρδάνου, συγγενικού προσώπου της οικογένειας…» σύμφωνα με την αφήγηση.
Λίγες μέρες μετά, την Μεγάλη Παρασκευή του 1944, οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους θα εκτελούσαν 120 Έλληνες πατριώτες, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, στο Αγρίνιο.
Ο Κωνσταντίνος Θ. Τσακαρδάνος ήταν ένα από τα αθώα θύματα εκείνης της αποφράδας μέρας, ένας νέος που θα λέγαμε ότι, βρέθηκε στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή, με τη μοίρα να του επιφυλλάσει ένα άδικο και μοιραίο τέλος για την ζωή του. Είναι θαμμένος στο κοιμητήριο του χωριού, δίπλα στην παλιά βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, όπου εκεί εκκλησιάζονταν για πολλά χρόνια οι κάτοικοι του Ζαπαντίου, πριν αναγερθεί ο σημερινός Ιερός Ναός των Αγίων Αποστόλων.
Να αναπαύεται εν ειρήνη!
Προφορική μαρτυρία Κώστα και Αγλαΐας Τσακαρδάνου (5 Νοεμβρίου 2024)
Επιμέλεια – έρευνα: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος
