Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024
Τους υπερ πατρίδος πεσόντες πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας, Κωνσταντίνο Αλεξανδράκη, Υποσμηναγό και Κωνσταντίνο Καραθάνο, Επισμηναγό, τίμησε η γενέτειρά τους Μεγάλη Χώρα (Ζαπάντι) στις 8 Νοεμβρίου 2024, ανήμερα της εορτή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και προστατών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Στον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου, Μεγ. Χώρας, τελέσθηκαν Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση για τους δυο ήρωες πιλότους, όπου χοροστάτησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Κοσμάς Τσιτσιβός, ενώ παρέστησαν συγγενείς, οι τοπικές αρχές, μαθητές και πολλοί κάτοικοι.
Την επετειακή ομιλία εκφώνησε ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου, κ. Γεώργιος Πιτταροκοίλης, με αναφορές στην θρησκευτική εορτή, την ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας και τους πεσόντες αξιωματικούς.
Νωρίτερα οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου της Μεγάλης Χώρας άφησαν με ευλάβεια λίγα κλαδιά δάφνης στις προτομές των δυο πιλότων, οι οποίες βρίσκονται στις δύο πλατείες της Μεγάλης Χώρας, για να τιμήσουν την μνήμη τους!
Η ομιλία του Διευθυντή του 3ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάλης Χώρας Αγρινίου κ. Γεωργίου Πιτταροκοίλη:
«Η Ορθόδοξη Εκκλησία, τιμά σήμερα η Σύναξη των Αρχαγγέλων και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουρανίων Αγγελικών ταγμάτων, των οποίων προεξάρχουν οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Εορτάζει σήμερα και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που από το 1954 ανακηρύχθηκε ως Προστάτης της ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.
Η Πολεμική Αεροπορία αποτελεί ένα από τα τρία Όπλα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και έναν σημαντικό παράγοντα αποτροπής κάθε ξένης επιβουλής και υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.
Η ιστορία της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας ξεκινά το 1911 όταν επιχειρήθηκε η συγκρότηση αεροπορικών υπηρεσιών. Το 1912 ξεκίνησαν οι προσπάθειες δημιουργίας ναυτικής αεροπορίας και ξεκίνησε η εκπαίδευση των πρώτων πιλότων. Παράλληλα, παραγγέλθηκαν τα τέσσερα πρώτα αεροσκάφη τύπου Henry Farman III. H πρώτη στρατιωτική πτήση πραγματοποιήθηκε το 1913 στο Φάληρο, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το μουσείο Ιστορίας της Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι πρώτες πολεμικές επιχειρήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων. Η πρώτη πολεμική αποστολή στα αεροπορικά χρόνια πραγματοποιήθηκε το 1912 στην περιοχή της Ελασσόνας. Επίσης η πα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, στις 26 Οκτωβρίου 1912, καθώς και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 21 Φεβρουαρίου 1913.
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ελληνικές Μοίρες πραγματοποιούσαν επιχειρήσεις κοντά στην Αξιούπολη, στον Αξιό ποταμό, στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και των Σερρών, διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην σημαντική ελληνική νίκη στη Μάχη του Σκρα ντι Λέγκεν.
Μετά την εκπαίδευση των στελεχών οι αεροπορικές δυνάμεις μετατράπηκαν το 1918 σε διακριτό Σώμα Αεροπορίας, ισότιμο με τα υπόλοιπα όπλα του ελληνικού στρατού, καθώς μέχρι τότε υπαγόταν στον Στρατό Ξηράς.
Στο Μικρασιατικό μέτωπο, όπου έγινε εντατική χρήση του αεροπορικού όπλου σε βομβαρδισμούς και σε αναγνωρίσεις, για την υποστήριξη των χερσαίων δυνάμεων, τόσο κατά τη προέλασή τους, όσο και μετά την τουρκική αντεπίθεση και την κατάρρευση του μετώπου, οι Έλληνες αεροπόροι καθοδήγησαν αρκετά τμήματα σε ασφαλές δρομολόγιο υποχώρησης, παρακολουθώντας τις τουρκικές δυνάμεις, προκειμένου η υποχώρηση να πραγματοποιηθεί συντεταγμένα.
Αλλά και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 – 1941 η Ελληνική Αεροπορία από την αρχή αντιμετώπισε αποφασιστικά τους Ιταλούς σε όλο το φάσμα του μετώπου. Η εισβολή των Γερμανών το 1941 την βρήκε αρκετά αποδυναμωμένη αλλά οι Ελληνικές δυνάμεις αγωνίστηκαν γενναία και κατέρριψαν 4 γερμανικά αεροσκάφη. Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, ένα σημαντικό μέρος του προσωπικού μαζί με το υλικό που δεν καταστράφηκε, διέφυγαν στη Μέση Ανατολή, όπου πήραν μέρος σε επιχειρήσεις, όπως και στην Ιταλία.
Στα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα του 1974, λόγω της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο εκτέλεσε πλήθος αναχαιτίσεων στο Αιγαίο και οι αεροπόροι της πραγματοποίησαν πλήθος παράτολμων αποστολών. Τα γεγονότα που ακολούθησαν την Κυπριακή τραγωδία οδήγησαν την Ελλάδα στην εφαρμογή ενός σημαντικού εξοπλιστικού προγράμματος, που θα καθιστούσε την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ισχυρή και σημαντική δύναμη αποτροπής, εγγυήτρια της ακεραιότητας της Ελληνικής Επικράτειας.
Οι Έλληνες χειριστές θεωρούνται από τους καλύτερους στον κόσμο. Με άρτια εκπαίδευση, με ηθικό υψηλό, εκτελούν το καθήκον τους με υψηλό αίσθημα ευθύνης και αξιοθαύμαστη αφοσίωση.
Όμως, η αποστολή της Πολεμικής Αεροπορίας δεν εξαντλείται στην περιφρούρηση της εδαφικής ακεραιότητας. Πολυδιάστατο και σημαντικό είναι και το κοινωνικό της έργο. Συγκεκριμένα, τα πτητικά μέσα της συμμετέχουν σε επιχειρήσεις αεροπυρόσβεσης, σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, καθώς και σε αεροδιακομιδές ασθενών.
Μακρύς ο κατάλογος των πεσόντων ηρώων της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Όμως, βαρύς είναι ο φόρος αίματος και στην περίοδο της ειρήνης.
Στη χορεία των πεσόντων ηρώων περίοπτη θέση έχουν και οι αεροπόροι, τη μνήμη των οποίων τιμούμε σήμερα, άξια τέκνα της Μεγάλης Χώρας, ο Επισμηναγός Καραθάνος Κωνσταντίνος του Νικολάου, και ο Υποσμηναγός, Αλεξανδράκης Κωνσταντίνος του Θεοφάνους.
Ο Καραθάνος Κωνσταντίνος γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1969. Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων στις 14 Σεπτεμβρίου 1987 και αποφοίτησε στις 31 Μαϊου 1991 με τον βαθμό του ανθυποσμηναγού. Ήταν αρχηγός μοίρας αεροσκαφών, εκπαιδευτής πτήσεων, δοκιμαστής αέρος αεροσκαφών F – 4E. Περάτωσε όλα τα στάδια εκπαίδευσης ως ιπτάμενος με χαρακτηριστική άνεση, καταλαμβάνοντας εξαιρετικά θετικά σχόλια για την επαγγελματική του κατάρτιση και τις πτητικές του ικανότητες.
Στις 15 Ιουνίου 2004, ενώ βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή υπεραυξημένου κινδύνου, το αεροσκάφος F–4E κατέπεσε και συνετρίβη στην ορεινή περιοχή Κελάρια Παρνασσού. O Επισμηναγός, Καραθάνος Κωνσταντίνος έχασε τη ζωή του. Ήταν έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών.
Ο Αλεξανδράκης Κωνσταντίνος γεννήθηκε την 7η Νοεμβρίου 1969. Ήταν υιός του Θεοφάνους και της Ευαγγελίας Αλεξανδράκη. Ήταν ο δεύτερος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Γελαστός, πρόσχαρος, καταδεκτικός, ευαίσθητος, χαρακτηριζόταν από την πραότητα και την γλυκύτητα του χαρακτήρα του όνειρο που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1989, όταν εισήχθη στη Σχολή Ικάρων.
Αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1993 με τον βαθμό του Ιπτάμενου Ανθυποσμηναγού. Τόσο κατά την εκπαίδευσή του, όσο και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, χαρακτηριζόταν από ακέραιο ήθος, εργατικότητα, επιμέλεια, ομαδικότητα και συνέπεια. Στις 23 Ιουλίου 1993 απέκτησε το πτυχίο εκπαιδευτή εδάφους. Εκπαιδεύτηκε στο Σμήνος Μετεκπαίδευση F- 4E της 117 ΠΜ στην Ανδραβίδα και τοποθετήθηκε στην 338 Μοίρα της 117ΠΜ ως χειριστής στα αεροσκάφη αυτά. Μέχρι τη στιγμή του ατυχήματος είχε συμπληρώσει 690 ώρες πτήσης. Έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια διατεταγμένης πτήσεως, όταν το αεροσκάφος F – 4E, του οποίου ήταν κυβερνήτης, κατέπεσε στην Αντίκυρα Βοιωτίας, στις 18 Μαϊου 2000.
Η ευσυνειδησία του και το υψηλό του αίσθημα ευθύνης καταδεικνύονται από την προσπάθειά του να μετριάσει τις συνέπειες, επιδιώκοντας να απομακρύνει το αεροσκάφος από την πυκνοκατοικημένη και πολυσύχναστη περιοχή.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία είναι υπερήφανη για τους δύο αεροπόρους της. Υπερήφανοι μπορούν να είναι και οι δικοί τους άνθρωποι για την συνέπεια και το ήθος τους.
Αιωνία η μνήμη τους! Τιμή και δόξα στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία».
Φωτογραφίες: Γεώργιος Πιτταροκοίλης