?php /** * @package Helix Framework * Template Name - Shaper Helix - II * @author JoomShaper http://www.joomshaper.com * @copyright Copyright (c) 2010 - 2015 JoomShaper * @license http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html GNU/GPLv2 or later */ //no direct accees defined ('_JEXEC') or die ('resticted aceess'); ?> Μεσολόγγι, Καλύβια… Αλβανία: Ένα απαιτητικό brevet 600 χιλιομέτρων

Μεσολόγγι, Καλύβια… Αλβανία: Ένα απαιτητικό brevet 600 χιλιομέτρων

Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το ποδηλατικό Brevet 600 χιλιομέτρων Βασίλης Ράπτης που διοργάνωσαν οι Φίλοι του Ποδηλάτου της Ι.Π. Μεσολογγίου, ένας δύσκολος και αρκετά απαιτητικός αγώνας (Μεσολόγγι – Αργυρόκαστρο -Μεσολόγγι), που στα πρώτα του χιλιόμετρα είχε πέρασμα από τον οικισμό Αγίου Γεωργίου, τα Καλύβια και τον οικισμό Πλατάνου.

Για μια ακόμη φορά τα Καλύβια περιλαμβάνονται στο σχεδιασμό ποδηλατικών διαδρομών και ιδιαιτέρως σε ένα Brevet, όπου μετέχουν ποδηλάτες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και αποτελεί θα λέγαμε διαφήμιση και προβολή για τον τόπο μας!

Στο συγκεκριμένο Brevet συμμετείχαν 16 άνδρες ποδηλάτες και μια γυναίκα, η Αγρινιώτισσα Λάουρα Ροκοπάνου, ένθερμη φίλη της ποδηλασίας, εκκινώντας απο το Μεσολόγγι (00:01 και 6:00 τα ξημερώματα του Σαββάτου), με τελικό προορισμό το Αργυρόκαστρο της Αλβανίας και αμέσως μετά επιστροφή στο Μεσολόγγι!

Σύμφωνα με τον κανονισμό του Brevet 600 χλμ. η μέγιστη χρονική διάρκεια κάλυψης της διαδρομής από τους συμμετέχοντες ήταν 40 ώρες. Τερμάτισαν τελικά 13 αθλητές.

Ο Αριστοτέλης Τσόγκας, ποδηλάτης που ήρθε από την Καρδίτσα για λάβει μέρος στο brevet κατάφερε να δινύσει την διαδρομή σε χρόνο 30 ώρες και 25 λεπτά, μας δήλωσε τα εξής:

«Από την φιλόξενη και με βαρύ ιστορικό φορτίο πόλη του Μεσολογγίου και με την διάσχιση της Δυτικής Ελλάδας καταλήξαμε μετά από 300 κάτι χιλιόμετρα, στο Αργυρόκαστρο της γείτονος Αλβανίας και ξανά πάλι πίσω. Πόσα μέρη, πόλεις, χωριά, ποτάμια, βουνά και λίμνες στο διάβα μας και με πόσους υπέροχους ανθρώπους, διοργανωτές και ποδηλάτες, μοιραστήκαμε τον δρόμο, τις όμορφες εικόνες, αλλά και τις δυσκολίες της διαδρομής. 

Εκκίνηση ξημέρωμα Σαββάτου από το Μεσολόγγι, πέρασμα από την λιμνοθάλασσα στο Αιτωλικό και ένας κύκλος ως το Αγρίνιο γεμάτος εικόνες: Αχελώος, Ρίγανη, Καλύβια, Πλάτανος και στάση για ανεφοδιασμό στην μεγαλούπολη της Αιτωλοακαρνανίας. Στη συνέχεια λίμνες. Στράτου, Αμβρακία, και στο βάθος η Αμφιλοχία στην άκρη του Αμβρακικού.

Επόμενη στάση η Άρτα… Πέρασμα από το ιστορικό γεφύρι και μια δύσκολη πορεία τις ζεστές ώρες της μέρας μέχρι την Παμβώτιδα και τα Γιάννενα. Ομορφιά και ζωντάνια, κίνηση, μαγαζιά, ήχοι και χρώματα, σε μια πόλη που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Ανεφοδιασμός και… βουρ για τα σύνορα, με μια στάση στο Καλπάκι, γρήγορο πέρασμα στην Κακαβιά και το τοπίο δεν αλλάζει και πολύ. Μόνο  οι ταμπέλες και η γλώσσα. Και αυτή η τελευταία δεν είναι και σίγουρο πως αποτελεί εμπόδιο, μιας και η χρόνια παρουσία των γειτόνων στη χώρα μας έκανε εύκολη την επικοινωνία μας. Οι περισσότεροι κάποια κουτσοελληνικά τα μιλάνε. Μου ΄κανε εντύπωση η εξέλιξη της γείτονος. Νέα κτίρια, ακριβά αυτοκίνητα, κίνηση, μαγαζιά, φώτα. Πολύ διαφορετική η εικόνα από αυτή που φανταζόμουν.

Σούρουπο στο Αργυρόκαστρο αλλά δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου… χωρίς καθυστέρηση ξανά στο δρόμο της επιστροφής στα πάτρια.

Η νυχτιά μας δρόσισε και έκανε πιο εύκολη την διαδρομή μας. Ένα πέρασμα αστραπή για δεύτερη φορά από τα σύνορα και ανεφοδιασμός ξανά στο Καλπάκι σε ένα καφέ που έτυχε και έμεινε ανοιχτό γύρω στις 1 που περνούσαμε. Λίγο ψωμί και ένας καφές συντροφιά για τη νύχτα, την αυπνία και  την συνέχεια της διαδρομής ως τα Γιάννενα. Εκεί παρά το μέγεθος της πόλης δεν υπήρχε ζωή εκείνη την ώρα.

Ένα μαγαζάκι στην παλιά εθνική έγινε το καταφύγιο των ταξιδιωτών της νύχτας που με χίλια ζόρια αφήσαμε για το άγνωστο της νυχτερινής διαδρομής προς την Άρτα. Ο ήλιος έκαιγε από νωρίς. Παρά την κούραση και την νύστα έκανα μια προσπάθεια να αυξήσω τον ρυθμό μου να γλιτώσω από τις ψηλές θερμοκρασίες.

Τα τελευταία 100 χιλιόμετρα έγιναν χωρίς στάσεις. Αμφιλοχία, Αγρίνιο και είσοδος στο Μεσολόγγι, μεσημέρι Κυριακής. Όλα έγιναν μια γλυκιά ανάμνηση και μια υπόσχεση να ξανάρθω στον υπέροχο τούτο τόπο!» μας ανέφερε ο Αριστοτέλης Τσόγκας.

Η αγρινιώτισσα Λάουρα Ροκοπάνου, αναφέρει σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα:

«Είχαμε 40 ώρες, ξεκινήσαμε 00.01 ξημερώματα Σαββάτου, το κίνητρο ήταν μεγάλο να κάνουμε ποδήλατο 600 km brevet! Να αλλάξουμε… χώρα! Μεσολόγγι - Αλβανία και πάλι πίσω σήμερα Κυριακή στις 15.00 μ.μ.! Οπότε ναι ήμουν πάνω στο ποδήλατο κάπου στις 35 ώρες, κοιμήθηκα 3 ώρες και τελικά πάρα μια ώρα το τερμάτισα! 38 ώρες και 50 λεπτά...!!!

Τίποτα δεν θα γινόταν εάν δεν έχεις ανθρώπους να σε στηρίζουν! Όπως η υποστήριξη που είχα από την Βασιλική Σκόπη, να με περιμένει στα Γιάννενα να με ταϊζει να μου φερνει καθαρά ρούχα, να με φροντίζει !

Ο Κωνσταντίνος Ανδρώνης που ξέρω πως θα ερχόταν και στον άλλο κόσμο για να μην μου συμβεί κάτι ! Δεν είναι απλά εμπειρία, είναι στιγμές, 600 και βάλε! Οι γονείς μου, η δύναμή μου, μαζί με τις αδερφές μου και τα 3 μου παιδιά, η ζωή μου! Και ξεχωριστά την ήρεμη δύναμη τον δάσκαλο που έχουν οι μαθητές του, το καλύτερο πρότυπο τους ! Μαζί μου εκεί σε όλα! Τον συνοδοιπόρο μου σε αυτό το μακρινό ταξίδι, χίλια ευχαριστώ στον Βασίλη Οικονόμου!

Brevet Μεσολογγίου λοιπόν! ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, Γουριά, Ρίγανη, Καλύβια, Αγρίνιο Αμφιλοχία, Άρτα, Φιλιππιάδα, Ιωάννινα, Αργυρόκαστρο, Αλβανία!» σημειώνει η Λάουρα Ροκοπάνου.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους ποδηλάτες του Brevet 600 χιλιομέτρων Βασίλης Ράπτης.

Να σημειώσουμε τέλος ότι, τα brevet είναι ποδηλασία μη ανταγωνιστική, μεγάλων αποστάσεων, χωρίς εξωτερική βοήθεια, με χρονικό περιορισμό. Οι συμμετέχοντες οι οποίοι είναι οι Randonneurs, Randonneusses για τις κυρίες που συμμετέχουν επί ίσοις όροις με τους άνδρες, είναι σκληραγωγημένοι και επινοητικοί ποδηλάτες. Μιας και ξεκινήσει το brevet ξεκινάει και το χρονόμετρο μέχρι ο αναβάτης να περάσει την γραμμή τερματισμού. Δεν υπάρχουν έννοιες όπως κακός καιρός, μηχανικές βλάβες ή σωματικά προβλήματα για τους αθλητές. Η αναπλήρωση ενέργειας, η ξεκούραση, η επισκευή μηχανικών βλαβών και φυσικά η ποδηλασία πρέπει να είναι αρκετά αποτελεσματικά ώστε ο αθλητής να περάσει την γραμμή τερματισμού πριν λήξει ο χρόνος.

 

Φωτογραφίες: Αριστοτέλης Τσόγκας, Λάουρα Ροκοπάνου, Γεώργιος Κρεατσούλης