?php /** * @package Helix Framework * Template Name - Shaper Helix - II * @author JoomShaper http://www.joomshaper.com * @copyright Copyright (c) 2010 - 2015 JoomShaper * @license http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html GNU/GPLv2 or later */ //no direct accees defined ('_JEXEC') or die ('resticted aceess'); ?> Ο Γιάννης Σιδεράκης παρουσίασε το βιβλίο ¨Ρόκεντρο¨ στο Βιβλιοπωλείο Αγαύη

Ο Γιάννης Σιδεράκης παρουσίασε το βιβλίο ¨Ρόκεντρο¨ στο Βιβλιοπωλείο Αγαύη

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2023

Στον ζεστό και όμορφο λογοτεχνικό χώρο του Βιβλιοπωλείου Αγαύη, στο Αγρίνιο, χθες Τετάρτη 15 Νοεμβρίου φιλοξενήθηκε ο συγγραφέας, Γιάννης Σιδεράκης ο οποίος παρουσίασε στο κοινό το νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο: ¨Ρόκεντρο¨ (Dazed and Confuzed), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ.  Ο συγγραφέας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του καταθέτει 28 προσωπικές ιστορίες μετά μουσικής.

Ροκ ιστορίες που πηγάζουν απ' την καρδιά και απευθύνονται ακριβώς εκεί. Για όσους το έκαναν τρόπο ζωής, το βίωσαν και αφομοιώθηκαν, αλλά και για όσους θυμούνται μια εποχή που έφυγε και δεν θα ξαναγυρίσει. Ροκ ιστορίες για το πώς είναι να ζεις με πάθος για κάτι που αγαπάς. Να το υπηρετείς και να δέχεσαι τις συνέπειες...

"...Έξω βρέχει, άλλη μια γαμημένη βροχερή μέρα. Κοιτάζω απ' τη βιτρίνα τους ανθρώπους να περνούν βιαστικά, με κεφάλια σκυμμένα. "Πού πηγαίνουν; Γιατί πηγαίνουν;" σκέφτομαι. Περνάει ο φίλος μου ο Τάκης, παλιός φίλος. Φοράει τζιν στενό, ξεβαμμένο, μυτερά παπούτσια κι ένα πέτσινο μπουφάν με τον γιακά σηκωμένο. Τα μαλλιά του, βρεγμένα, δείχνουν ακόμα πιο αραιά και το πρόσωπό του, σφιγμένο από τις ψιχάλες που τον χτυπάνε, ακόμα πιο ρυτιδιασμένο. Με κοιτάει, τον κοιτάω και με πλησιάζει. "Πότε θα πάμε για λίγο ροκεντρό, ρε μαλάκα;" μου λέει. "Βαστάς ακόμα, Τάκη;" του απαντάω. Με κοιτάει βλοσυρά στην αρχή και μετά χαμογελάει. "Όταν δεν θ' αντέχω άλλο να ροκάρω, έλα να με θάψεις!"

Ο συγγραφέας Γιάννης Σιδεράκης έγραψε για την εκδήλωση τα εξής:

«Χθες το βράδυ στο Αγρίνιο, στο "Αγαύη" βιβλιοπωλείο ήταν μαγικά.

Φιλοξενία, όμορφη συζήτηση και άνθρωποι που ήρθαν να ακούσουν, με αυτιά ανοιχτά και ολάνοιχτες καρδιές.

Είδα παλιούς φίλους, έκανα καινούργιους και αυτό που μένει τελικά, είναι κάτι πολύ παραπάνω απο μια παρουσίαση βιβλίου.

Αισθάνθηκα, σα να πήγα σε ένα παλιό στέκι, για να βρω την παρέα μου. Να ακούσουμε μουσικές, να πιούμε τα ποτά μας, να τα πούμε, να συγκινηθούμε, να δώσουμε την υπόσχεση ότι θα τα ξαναβρεθούμε σύντομα, γιατί τελικά όλα είναι μια αφορμή για να ενωθούν οι άνθρωποι...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και ελπίζω στις σελίδες του Ροκεντρό να βρείτε κάτι, που θα σας κάνει καλή παρέα, θα σας βοηθήσει, θα σας κάνει να θυμηθείτε, να ταξιδέψετε...

Μέχρι την επόμενη φορά, καλούς δρόμους να έχετε όλοι και σε πείσμα των καιρών, να είστε πάντα αληθινοί, όπως σας γνώρισα».

Βιβλιοπαρουσίαση: Αφροδίτη Κατσαδούρη  "Ανθρωπίνα"

Να σημειώσουμε τέλος ότι, ο Βασίλης Νικολόπουλος και το βιβλιοπωλείο "Αγαύη" (Γ. Καραπαπά 16), την επόμενη Τετάρτη 22/11/2023 στις 19.30 μ.μ. παρουσιάζουν στο αγρινιώτικο κοινό την Αφροδίτη Κατσαδούρη και το βιβλίο της  "Ανθρωπίνα", από τις Εκδόσεις "Αμείλιχος". Προλογίζει η Άσπα Καρακώστα.

«Η πόλη έρημη, οι άστεγοι έχουν κοιμηθεί για τα καλά - θα είναι πρωτεύουσα αύριο πάλι.

Καθώς κατηφορίζω, με πιάνει το μητρικό. Έχουν ξεσκεπαστεί.

Σκέφτομαι γρήγορα πως αν τους ακουμπήσω, θα φοβηθούν. Έχουν ξεμάθει να πιστεύουν στους ανθρώπους».

[Ανθρωπίνα]

Η Αφροδίτη Κατσαδούρη κατάγεται από τη στέρφα ύπαιθρο του ορεινού Βάλτου. Ζει, αναπνέει ασθμαίνοντας και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει τελειώσει Κλασική Φιλολογία στα Ιωάννινα ενώ παράλληλα σπουδάζει Ειδική Αγωγή της Εκπαίδευσης. Πιστεύει εις τις λέξεις, που όπως διατυπώνει σθεναρά "είναι μανούλες στην παντοκρατορία των αισθήσεων". Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έναστρον.

Το ποιητικό σύμπαν της Αφροδίτης Κατσαδούρη αντλεί τις εικόνες του από το πολύ-ερεθισματικό αστικό περιβάλλον και αποπνέει -σχεδόν σε κάθε ανάγνωση- τη μητροπολιτική αίσθηση της αποπλάνησης. Η ανάγνωση της πρωτεύουσας συναγωνίζεται υπαινικτικά τη στατικότητα της επαρχίας και παρότι σε μια πρώτη ματιά η καθημερινότητα παρουσιάζεται αγανακτισμένη, στο τέλος διαχέεται μια χαρμολύπη για εκείνους που επιμένουν να βρίσκουν την ομορφιά στα αστικά χαλάσματα ενός μεγάλου χωριού που λέγεται πόλη.