Δευτέρα 17 Απριλίου 2023
Μια όμορφη εξόρμηση στην πόλη του Φωτός, το Παρίσι, πραγματοποίησαν πριν λίγες μέρες τα μέλη της οικογένειας του Δημήτρη Ι. Ξύστρα, με καταγωγή από τον οικισμό Αγ. Γεωργίου Καλυβίων, όπου είχαν την ευκαιρία να δουν και να χαρούν, τα πολλά αξιοθέατα και τα ιστορικά μνημεία της Γαλλικής πρωτεύουσας!
Όπως μας εξηγεί ο Δημήτρης Ι. Ξύστρας που διαμένει στην πόλη Ρέμσεκ, (Remseck am Neckar), στην περιοχή Ludwigsburg, Βάδη-Βυρτεμβέργη, περίπου 12 χλμ. βορειοανατολικά της Στουτγάρδης, υπήρχε τετραήμερη αργία στην Γερμανία 7 με 10 Απριλίου λόγω του Καθολικού Πάσχα, έτσι λοιπόν λίγες μέρες πριν σχεδιάσαμε με τους οικογενειακούς μας φίλους, Βαγγέλη και Χριστίνα και τα δυο τους παιδιά, μία ¨εξόρμηση¨ στο Παρίσι.
Ας δούμε όμως πως μας περιγράφει ο Δημήτρης Ι. Ξύστρας το ταξίδι στο Παρίσι:
«Ο σκοπός του ολιγοήμερου ταξιδιού είχε επιμορφωτικό αλλά και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Έτσι λοιπόν είχαμε προπληρώσει εισιτήρια για την Όπερα Garnier, το Ανάκτορο των Βερσαλλιών, το Μουσείο Du Louvre, μια βόλτα με ποταμόπλοιο στον ποταμό Σηκουάνα, στην Disneyland και στο γήπεδο της Παρί Σεν Ζερμέν...
Ξεκινήσαμε λοιπόν τις πρώτες πρωινές ώρες τής περασμένης Παρασκευής από την Γερμανία, το ταξίδι τον 700 χιλιομέτρων και φτάσαμε στις 12 το μεσημέρι στο Παρίσι.
Στα ανάκτορα των Βερσαλιών
Ο πρώτος στόχος το ανάκτορο των Βερσαλλιών. Το ανάκτορο των Βερσαλλιών βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι στην πόλη των Βερσαλιών. Από το 1682 ως το 1789 οι Βερσαλίες ήταν πρωτεύουσα της Γαλλίας. Σήμερα αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
Στην συνέχεια μπήκαμε εντός του ¨δακτυλίου¨ του Παρισιού και ανεβήκαμε στο ποταμόπλοιο που η εκκίνησή του ήταν από τον εμβληματικό Πύργο του Άιφελ, ο οποίος κατασκευάστηκε σε δύο χρόνια μεταξύ 1887 - 1889 με αφορμή την εκατονταετή επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης και έχει ύψος 330 μέτρα!
Μία μικρή κρουαζιέρα με πάρα πολλά αξιοθέατα που μπορεί κανείς να δει και να θαυμάσει όπως η «Γέφυρα του Αλεξάνδρου» που 1896 αποφασίστηκε να χτιστεί για να ανακουφίσει το Παρίσι από την κυκλοφοριακή συμφόρηση της εποχής και ταυτόχρονα θεωρήθηκε έργο υποδομής για την αναμενόμενη παγκόσμια έκθεση του 1900 που θα γινόταν στο Παρίσι. Τον θεμέλιο λίθο τον θέτει ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ και η γέφυρα ονομάζεται «Γέφυρα Αλεξάνδρου Γ΄» για να τιμηθεί το όνομα του Τσάρου Αλεξάνδρου Γ΄ (πατέρα του Νικολάου Β΄), διότι είχε υπογράψει την Γαλλο-ρωσική συμμαχία του 1892. Επίσης, από την γέφυρα αυτή, μπορεί κανείς να διακρίνει τον Κήπο και το Μέγαρο τον Απομάχων, στο συγκρότημα αυτό συναντήσαμε διάφορες πολεμικές τέχνες και τάφους πολλών επιφανών αξιωματούχων, όπως ο Ναπολέων.
Λίγο πιο κάτω είδαμε την γέφυρα Κονκόρντ η οποία ενώνετε με την πλατεία Κονκόρντ, πού παλαιότερα χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εκτελέσεων.
Στην συνέχεια συναντήσαμε τον πανύψηλο Καθεδρικό Ναό της Παναγίας τον Παρισίων πού βρίσκεται υπό κατασκευή και είναι κλειστή.
Στο τέλος και αφού είχε βραδιάσει, περπατήσαμε κάτω από τον φωτισμένο πύργο του Άιφελ, εκεί όπου χορευτές, πλανόδιοι μουσικοί, τροβαδούροι και τραγουδιστές του δρόμου, διαμορφώνουν ένα γιορτινό κλίμα.
Όπερα Γκαρνιέ
Την δεύτερη μέρα είχαμε δυο προγραμματισμένες επισκέψεις, στην Όπερα Γκαρνιέ και μετά στο Μουσείο του Λούβρου. Ξεκινήσαμε με Όπερα, το Πάλε Γκαρνιέ είναι μία όπερα 1979 θέσεων, πού κτίστηκε το 1875, προορισμένη να γίνει η κεντρική όπερα του Παρισιού, όπου φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το Ελληνικό στοιχείο. Στις κεντρικές κολώνες στο εσωτερικό του κτιρίου είναι γραμμένα στα Ελληνικά, αρκετά ονόματα κρατών όπως (Ιταλία, Γαλλία, Ελλάδα, Αίγυπτος κ.ά.)
Στην συνέχεια το μεγαθήριο που ονομάζετε Μουσείο Λούβρου (DU LUVRE) εκατοντάδες άνθρωποι περίμεναν στην ουρά για εισιτήρια. Ευτυχώς εμείς προπληρώσαμε και κερδίσαμε χρόνο. Εδώ θα ήθελα να ενημερώσω ότι, τα εισιτήρια σε όλα τα μουσεία πού πήγαμε δεν ξεπερνούσαν τα 17 ευρώ ανά άτομο, ενώ μέχρι 12 ετών ήταν δωρεάν.
Μουσείο του Λούβρου
Το Μουσείο Du Louvre είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης - το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του Μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες. Εκεί ήρθαμε σε επαφή με τον αρχαίους πολιτισμούς της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Κύπρου, του Ισραήλ, της Συρίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν, της Υεμένης και φυσικά της Ελλάδας και πολλών άλλων.
Ξεκινήσαμε από το πιο χαμηλό πάτωμα πού ήταν στο μείον 1, όπου εκεί ήταν τα πιο μικρά, αλλά χιλιάδες εκθέματα. Στην συνέχεια ανεβήκαμε στο ισόγειο, όπου εκεί κυριαρχούσε το άγαλμα του Ναπολέων Βοναπάρτη, σε διάφορες παραστάσεις, τόσο εσωτερικά, αλλά και στην τεράστια εξωτερική αυλή του μουσείου. Εκεί πού δέσποζε το μεγάλο άγαλμα από την ελληνικη μυθολογία, το άγαλμα τού Προμηθέα. Συνεχίσαμε στην απέναντι πτέρυγα με τα Αιγυπτιακά εκθέματα, επίσης εκθαμβωτικό θέαμα με τεράστια αγάλματα των Φαραώ καθώς και δεκάδες σαρκοφάγους. Δυστυχώς η ώρα δεν αρκούσε για όλα, έτσι λοιπόν ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο για να ¨συναντήσουμε¨ τη «Νίκη της Σαμοθράκης» και την «Αφροδίτη της Μήλου».
Αρκετοί τουρίστες ήταν στην «Αφροδίτη της Μήλου», πολύ την φωτογράφιζαν, άλλοι πάλι την ζωγράφιζαν, ενώ υπήρχε αρκετή κινητικότητα στον χώρο.
Πιο κάτω παρατήρησα οχλαγωγία και συνωστισμό, σαν κάτι να είχε συμβεί και η αλήθεια είναι πως κάτι είχε συμβεί… 2200 χρόνια π.Χ. άγνωστο ποιος και γιατί, δημιούργησε ένα ¨αριστούργημα¨ την εκθαμβωτική Νίκη της Σαμοθράκης, ύψους τριών μέτρων και είκοσι οκτώ εκατοστών, όπου 22 αιώνες μετά, χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν από όλο κόσμο, σε καθημερινή βάση, φωτογραφίζουν, διαβάζουν και μελετούν το Ελληνικό άγαλμα! Ανάμεικτα συναισθήματά μας, από τη μία υπερηφάνεια και από την άλλη το αίσθημα της αδικίας, ενώ ακόμα σκέφτομαι τα λόγια της κόρης μου Αναστασίας όταν της είπα ότι, αυτά είναι Ελληνικά (Μα μπαμπά αφού είναι Ελληνικά, ΓΙΑΤΙ είναι εδώ? ) ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ;
Αφού εξηγήσαμε στα παιδιά τι συνέβη, προχωρήσαμε στην επόμενη πτέρυγα γιατί έφθανε η στιγμή πού θα έκλεινε το μουσείο. Εκεί είδαμε πάρα πολλούς φανταστικούς πίνακες μεγέθους ίσως και πάνω από 50 τετραγωνικά μέτρα, από μεγάλους καλλιτέχνες και φυσικά τα βλέμματα όλων ήταν στην Μόνα Λίζα τού Λεονάρντο ντα Βίντσι και με αυτή την ωραία εικόνα ¨έκλεισε¨ η πολύωρη περιήγηση στο Μουσείο του Λούβρου.
Στην Αψίδα του Θριάμβου και στην "ονειροχώρα" της Ντίσνεϊλαντ
Λίγο πιο πάνω συνεχίσαμε προς την εμβληματική Αψίδα του Θριάμβου, η οποία κατασκευάστηκε προς τιμή του Ναπολέοντα, για να τιμήσουν τις νίκες πού είχε καταφέρει.
Τρίτη μέρα το πρόγραμμα έγραφε διασκέδαση ψυχαγωγία και τι καλύτερο από την επίσκεψη μας στην Ντίσνεϊλαντ (Disneyland)…
Ήταν Κυριακή του Καθολικού Πάσχα και γίνονταν κυριολεκτικά ένας χαμός από την κοσμοσυρροή. Δυστυχώς υπήρχε καθυστέρηση στα περισσότερα παιχνίδια πού επιλέγαμε, αφού η αναμονή έφθανε έως και μία ώρα.
Άξιζε όμως, τα παιδιά πέρασαν υπέροχα και τα σκηνικά με τους σούπερ ήρωες ήταν σαν αληθινά, ενώ το απόγευμα πραγματοποιήθηκε παρέλαση με πολλούς σούπερ ήρωες. Η διασκέδαση συνεχίστηκε μέχρι της 11 το βράδυ και τότε ένα φαντασμαγορικό υπερθέαμα μας περίμενε…!!!
Η νύχτα έγινε ¨μέρα¨ από τα βεγγαλικά, σε συνδυασμό με τα φωτορυθμικά πάνω στον πύργο, είχες την αίσθηση πως είναι ¨ζωντανός¨… Τα παιδιά πίστεψαν ότι υπάρχει κάτι μαγικό γύρω από τον πύργο και κάπως έτσι έκλεισε η τρίτη μέρα.
Επίσκεψη στο γήπεδο της Παρί Σεν Ζερμέν
Ο Δημήτρης Ι. Ξύστρας, ανάμεσα στα άλλα αξιοθέατα, είχε την ευκαιρία να βρεθεί στο γήπεδο της γαλλικής ομάδας Παρί Σεν Ζερμέν, φορώντας όμως την φανέλα του Παναιτωλικού!
Στο γήπεδο της Παρί περιηγήθηκαν στις αίθουσες τροπαίων, στις κερκίδες, στα μαγαζιά με τα αναμνηστικά της ομάδας και στα καφέ που βρίσκονται στις εγκαταστάσεις, ενώ ¨πάτησαν¨ και τον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου. Αυτές ήταν μερικές από τις όμορφες εικόνες που μας μετέφερε ο συμπατριώτης μας Δημήτρης Ι. Ξύστρας από τη μαγική φωτεινή πόλη του Παρισιού και πιστεύουμε ότι ήταν ένα ταξίδι που άξιζε τον κόπο!
Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος
