Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022
Η χειροτονία του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας τελέσθηκε σήμερα το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Αρχιεπίσκοπο. Παρέστησαν Αρχιερείς, πολιτικοί, τοπικές αρχές από την Αιτωλοακαρνανία και τον Βόλο, κλήρος και λαός.
«Οφείλεις εκ της θέσεως να φροντίσεις τον λαό και να δείξεις το πραγματικό και αμέριστο ενδιαφέρον προς όλους. Να αμβλύνεις τους τοπικισμούς και να αναδείξεις ενότητα. Να καλλιεργήσεις με την βοήθεια του Θεού την κοινή προκοπή όλων με βάση την χριστιανική αγάπη και την αδελφοσύνη» τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού.
Με τον Μακαριώτατο συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσέβιος, Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος, Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, Λαρίσης κ. Ιερώνυμος και Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.
Συμπροσευχόμενοι συμμετείχαν πολλοί αρχιερείς καθώς και κληρικοί των Μητροπόλεων Αιτωλίας και Ακαρνανίας και Δημητριάδος και Αλμυρού.
Παρέστησαν εκπρόσωποι της Ελληνικής Κυβερνήσεως, Βουλευτές, Πολιτευτές, εκπρόσωποι τοπικών αρχών της Μαγνησίας και της Αιτωλοακαρνανίας, ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, η Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Μαρία Σαλμά, οι Δήμαρχοι Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Κωνσταντίνος Λύρος, Αγρινίου κ. Γεώργιος Παπαναστασίου, Αμφιλοχίας κ. Γεώργιος Κατσούλης, Ακτίου – Βονίτσης κ. Γεώργιος Αποστολάκης και Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρας.
Επίσης, παραβρέθηκαν οι γονείς, οι κατά σάρκα και κατά πνεύμα οικείοι του νέου Μητροπολίτου και πλήθος πιστών και από τις δύο Ιερές Μητροπόλεις.
Στον χειροτονητήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας, μεταξύ άλλων, επεσήμανε: «Ὁ κάθε ἐπίσκοπος ἀποτελεῖ μία συνέχεια στόν κρίκο τῆς ἁλυσίδας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί μία καινούργια ἀρχή. Εἶναι αὐτός πού αἰτεῖται τήν χάρη καί λαμβάνει τό δώρημα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, καί τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Καί καλεῖται νά ζήσει τήν διακονία του ὡς σταυρό καί ἀνάσταση. Διότι ὁ ἐπίσκοπος λησμονεῖ τόν ἑαυτό του, καθώς στό πρόσωπό του ἡ ἐν τόπῳ Ἐκκλησία, στήν ὁποία καθίσταται πατέρας καί ποιμένας, ἀγωνίζεται νά ἐκπληρώσει τήν ἀποστολή πού τῆς δόθηκε: νά εἶναι ἑνωμένη μέ τήν σύμπασα Ἐκκλησία καί νά μαρτυρεῖ τήν ἀλήθεια καί τήν παράδοσή της». Σε άλλο σημείο τόνισε ότι «Ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὁ ἐγγυητής τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως. Ἡ παράδοση διαφυλάσσεται στήν Ἐκκλησία καί ἀποτελεῖ τή βάση, γιά νά ἀναζωογονεῖται ἡ ὕπαρξή μας, γιά νά μποροῦμε νά ἐξερχόμαστε στό σήμερα καί νά διαλεγόμαστε μαζί του. Δέν ἀρνούμεθα καί δέν ἀφιστάμεθα τῆς παραδόσεως, διότι «Ἰησοῦς Χριστός, χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8). Παράλληλα, ζοῦμε τό σήμερα, ὄχι μέ πικρία ἤ φόβο γιά ὅ,τι περιορίστηκε ἤ χάθηκε, ἀλλά μέ τήν ἐπίγνωση τῆς κλήσεώς μας νά ἐργαστοῦμε ἐν χρόνῳ καί ἐν κόσμῳ, «καθά συνέταξε ἡμῖν Κύριος» (Ματθ. 27, 10)».
Αναφέρθηκε, επίσης, στην περιφέρεια της τοπικής Εκκλησίας υπογραμμίζοντας ότι «Ἡ φυσική ὀμορφιά θαυμαστή καί πολυποίκιλη, ἀπό τή λιμνοθάλασσα τοῦ Μεσολογγίου μέχρι τόν Ἀμβρακικό κόλπο μέ τή σπάνια πανίδα, καί ἀπό τά Ἀκαρνανικά Ὄρη μέχρι τόν ποταμό Ἀχελῶο. Ἡ ἱστορικότητά του χαμένη στά βάθη τῶν αἰώνων, ἀπό τήν πολιορκία τῆς Τροίας καί τή μυθική Ἀργώ, ὅπου Αἰτωλοί καί Ἀκαρνάνες ἔδιναν τό στῖγμα τῆς ἱστορικῆς παρουσίας τους, μέχρι τά ποτισμένα μέ ἑλληνικό αἷμα χώματα ἐπί Τουρκοκρατίας καί, προπαντός, μέχρι τό ἱερό Μεσολόγγι, πού μέ τήν Ἔξοδό του ἔγινε παγκόσμιο σύμβολο ἡρωϊσμοῦ καί ἀντίστασης σέ κάθε μορφή βαρβαρότητας καί ἀνελευθερίας.
Ἰδιαιτέρως ἡ πόλη τοῦ Ἀγρινίου, λίκνο τῆς δημοκρατίας ἀπό τήν ἀρχαιότητα, γενέτειρα ἀργότερα μεγάλων μορφῶν πού ἀναδείχθηκαν στήν παιδεία, στή σπουδή, στά γράμματα, στήν τέχνη, καί κατεστάθησαν μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ γένους τους. Πόλη πού φιλοξένησε μέ σπλάγχνα οἰκτιρμῶν τούς ἀδελφούς πρόσφυγες τῆς Μικρασίας, καί πλουτίστηκε ἔτι καί ἔτι ἀπό αὐτούς μέ τήν ἀγάπη γιά τόν Θεό, τό φιλοπρόοδο ἦθος, τήν ἁπλότητα πού γίνεται ἀρχοντιά καί εὐλογημένη δημιουργία». Μίλησε, ακόμη, για τους τοπικούς αγίους, τον ιερομάρτυρα άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον άγιος Εὐγένιο, αλλά και τον όσιος Βάρβαρο τον Πενταπολίτη, καθώς και τον άγιο Ιωάννη τον εν Βραχωρίῳ.
Παράλληλα, μίλησε για τον Επίσκοπος Ρωγών Ἰωσήφ, επικεφαλής τη αντίστασης των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Μεσολογγίου, αλλά και για τον σύγχρονο άγιο Καλλίνικο, μητορπολίτη Εδέσσης. Μνημόνευσε τους μακαριστούς προκατόχους του και επεσήμανε ότι με άγιο πόθο και πατρική αγάπη περιμε΄νει την ώρα που θα κοινωνήσει με τους ταπεινούς και αφανείς εργάτες του ευλογημένου αυτού Γεωργίου του Χριστού, τους ευλαβεστάτους ιερείς, τους μοναχούς, τις μοναχές.
Μίλησε για τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του και για την διακονία του και ευχαρίστησε τον μητροπολίτη Δημητριάδος για την αγάπη του και την στήριξή του, καθώς και τον Αρχιεπίσκοπο τονίζοντας: «Τά λόγια δέν εἶναι ἱκανά νά ἐκφράσουν τή βαθειά καί ἰσόβια εὐγνωμοσύνη μου γιά τήν ἀγάπη Σας, τήν ὁποία γεύθηκα «ἐν πλησμονῇ»· ἀγάπη γνήσια πατρική, πού ὑπεραμύνεται τῶν δικαίων τῆς Ἐκκλησίας, πού λαχταρᾶ καί κάνει τό πᾶν γιά νά ἀνακουφίσει τόν ἀνθρώπινο πόνο, πού γνωρίζει νά συγχωρεῖ, πού ἀφουγκράζεται τίς ἀνάγκες τῶν παιδιῶν της καί παλεύει καί ἀγωνίζεται γι᾿ αὐτά.
Ἔνδειξη μόνο, μέσα στίς πολλές, γιά τοῦ λόγου μου τό ἀληθές, εἶναι ἡ θεσμοθέτηση ἀπό τήν πολιτεία, χάρη στίς δικές Σας ἄοκνες προσπάθειες, τῶν ὀργανικῶν θέσεων τῶν ἱερέων σέ ὅλη τήν ἑλληνική ἐπικράτεια, γιά τήν ὁποία καί ἐγώ προσωπικά καί – εἶμαι βέβαιος – καί ὅλος ὁ Ἱερός Κλῆρος σᾶς εὐγνωμονεῖ! Οἰακοστρόφος στούς δύσκολους καιρούς μας τῆς κιβωτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δίνοντας μαρτυρία Χριστοῦ ἰσχυρή, ἐργαζόμενος γιά τήν δόξα Του καί τήν προαγωγή τοῦ Σώματός Του ταπεινά καί ἀθόρυβα, μέσα σέ μιά εὐλογημένη πολλές φορές σιωπή πού ἱερουργεῖ τό μυστήριο τῆς ἑνότητας, μέ μιά ἀμετάθετη σταθερότητα πού χαρίζει ἀσφάλεια σέ ὅλους μας, θά ἀποτελεῖτε πάντα γιά μένα ἕνα ὁδοδείκτη αὐθεντικῆς πορείας, ἕνα πρότυπο πρός μίμηση. Ταπεινά ὑπόσχομαι νά ἀκολουθήσω τό φωτεινό Σας παράδειγμα ὡς γνήσιος υἱός φιλοστόργου Πατρός. Ἡ παντοτινή μνημόνευση τοῦ Σεπτοῦ Ὀνόματός Σας σέ κάθε Θεία Λειτουργία θά εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς υἱϊκῆς αφοσίωσης καί τῆς εἰλικρινοῦς ἀγάπης μου πρός Ἐσᾶς καί δι᾿ Ὑμῶν στήν ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ». Ευχαρίστησε όλους τους Αρχιερείς και όλους τους παρευρισκόμενους.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στην ιστορία της ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας τονίζοντας ότι έχει πλούσια ιστορία και πολιτισμό από την αρχαιότητα έως και σήμερα, ενώ σημειώνει ότι αρχαίοι ιστορικοί όπως ο Θουκυδίδης και ο Παυσανίας μας πληροφορούν για τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε η περιοχή στην αρχαιότητα. Στην νεότερη ιστορία είναι γνωστή η συμβολή της κατα τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Μίλησε για την μορφολογία των περιοχών υπογραμμίζοντας πως και μόνο η έκταση της μπορεί να προκαλεί την αίσθηση της αυτάρκειας.
«Η Εκκλησία τον τελευταίο καιρό μερίμνησε ιδιαίτερα για αυτήν την μητρόπολη και θα συνεχίσει να μεριμνά»σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και συμπλήρωσε: «Στην επαρχία υπάρχουν δύο σπουδαίες πόλεις. Το Μεσολόγγι που είναι συνὠνυμο του ηρωισμού και σύμβολο της αυτοθυσίας και το Αγρίνιο που είναι συνώνυμο της σύγχρονης ανάπτυξης της περιοχής».
Επεσήμανε, ακόμη, ότι υπάρχουν προβλήματα στην καθημερινότητα που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο και τόνισε ότι πολλοί φορείς ασχολούνται με την ανακούφιση των ανθρώπων αλλά δε μπορούν να δώσουν το νόημα της ζωής.
Αναφέρθηκε στην κρίση που επικρατεί και σε μια άλλη θρησκευτικότητα που φαίνεται να αμφισβητεί τον εκκλησιαστικό τρόπο ζωής. «Η ευθύνη μας είναι μεγάλη απέναντι στους χριστιανούς και ως προς τον κάθε άνθρωπο. Η αποστολή μας είναι να τους δώσουμε κριτήρια εκκλησιολογικά, να τους βοηθήσουμε να διακρίνουν την αλήθεια από το ψεύδος, το ουσιώδες από το επουσιώδες, την αληθινή πίστη από την αίρεση, το εκκλησιαστικό φρόνημα από το κοσμικό. Χωρίς αυτά τα κριτήρια υπάρχει ο κίνδυνος να δηλώνουμε σήμερα ορθόδοξοι, αλλά στον τρόπο ζωής μας να υιοθετούμε παραδόσεις και στοιχεία αντιεκκλησιαστικά. Η ανάληψη αυτής της διακονίας από σένα που είσαι νέος, γεμάτος ενέργεια άνθρωπος, είναι μία πρόκληση για να δούμε αν ολα αυτα πού συζητάμε μπορούν να εφαρμοστούν και να αποδώσουν καρπούς. Ο λαός των περιοχών που καλείσαι να διαποιμάνεις διακρίνεται από ιδιαίτερο σεβασμό για την Εκκλησία. Οφείλεις εκ της θέσεως να τον φροντίσεις και να δείξεις το πραγματικό και αμέριστο ενδιαφέρον προς όλους. Να αμβλύνεις τους τοπικισμούς και να αναδείξεις ενότητα. Να καλλιεργήσεις με την βοήθεια του Θεού την κοινή προκοπή όλων με βάση την χριστιανική αγάπη και την αδελφοσύνη» κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος.
