Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2022
Φωτογραφίες που μας αποκαλύπτουν την σπηλιά όπου πήγαινε και προσευχόταν ο Νεομάρτυς Άγιος Ιωάννης εκ Κονίτσης, ο οποίος μαρτύρησε εν Βραχωρίω (Αγρίνιο) το 1814, μας παραθέτει ο συμπατριώτης μας Κώστας Καρακώστας. Το συγκεκριμένο σπήλαιο βρίσκεται κοντά στις Φυτείες Ξηρομέρου, επάνω από την Λίμνη Οζερός και πλησίον της Ιερά Μονής Λιγοβιτσίου!
Σύμφωνα με την ιερά παράδοση, ο Ιωάννης, ο Άγιος Νεομάρτυρας, γεννήθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, που τότε ήταν έδρα του Επισκόπου Βελλάς, και ανατράφηκε σ' αυτήν από γονείς Μωαμεθανούς.
Εν τω μεταξύ ο νέος αυτός αν και ζούσε στην ασέβεια και την πλάνη εν τούτοις είχε ζωή Χριστιανική και χρησιμοποιούσε πολλές φορές τις νηστίσιμες τροφές των Χριστιανών έχοντας σε υπόληψη κι εκτίμηση την Χριστιανική ζωή.
Μετά τη βάπτισή του στην Ιθάκη, ο Ιωάννης επέστρεψε στην Αιτωλοακαρνανία και εγκαταστάθηκε στο Ξηρόμερο, στο χωριό Μαχαλάς (σημερινό Φυτείες), όπου έγινε υπηρέτης ενός τοπικού άρχοντα που ονομαζόταν Πάνος Γαλάνης. Κατόπιν παντρεύτηκε μια χριστιανή και έφυγε από τον Γαλάνη για περισσότερη ασφάλεια και προφύλαξη. Για να μπορέσει να ζήσει ασκούσε το επάγγελμα του δραγάτη, δηλ. του αγροφύλακα, προσέχοντας πάντοτε να μην γίνει αντιληπτός από τους Οθωμανούς. Ήταν αφοσιωμένος στην υπηρεσία του και σπάνια εμφανιζόταν στο κέντρο του χωριού αποφεύγοντας τις συναναστροφές με τους συγχωριανούς του. Μεγάλη ευχαρίστηση για τον Ιωάννη αποτελούσε η εξόρμησή του στην εξοχή και για να επιτύχει την καλύτερη αυτοσυγκέντρωση πήγαινε σε μια σπηλιά, στα ανατολικά του χωριού, η οποία μέχρι σήμερα θεωρείται από τους χριστιανούς ως τόπος ιερός.
Ο Ιωάννης φρόντιζε για τα πνευματικά του καθήκοντα. Στο ναό της δημιουργίας εύρισκε αμέτρητες ευκαιρίες για να δοξολογήσει το Δημιουργό του. Τις Κυριακές πήγαινε πότε στον έναν ναό πότε στον άλλον, ή σε διαφορετικά χωριά και ξωκλήσια για να εκκλησιαστεί και να μεταλαμβάνει. Στη δουλειά του ήταν υποδειγματικός, ακριβής, αποδοτικός και γρήγορος. Ήταν άνθρωπος δίκαιος, ευθύς, τίμιος, ηθικός και προσεκτικός προς όλους. Ασκούσε το έργο του δραγάτη με επιμέλεια και ευθύνη προστατεύοντας τα αφύλαχτα ζώα από κλέφτες, τα χωράφια και τα αμπέλια και οτιδήποτε άλλο του είχαν εμπιστευθεί.
Ένας Αγαρηνός όμως, που ήταν νεροκράτης στο χωριό Μαχαλάς, κατηγόρησε τον νέο στον μουσελίμη του Αγρινίου ότι έγινε Χριστιανός, ενώ προηγουμένως ήταν Τούρκος και μάλιστα γιος ενός περίφημου δερβίση και σεΐχη. Ο πασάς τότε διέταξε να τον κλείσουν φυλακή και να τον βασανίσουν σκληρά. Τα βασανιστήρια που του έκαναν δεν περιγράφονται. Στη συνέχεια διετάχθη η αποκεφάλισή του.
Τον έφεραν οι δήμιοι κάτω από τον πλάτανο, στη μέση της λεωφόρου. Ο Ιωάννης ζήτησε να τον λύσουν για να κάνει το σημείο του Σταυρού. Εκείνοι αρνήθηκαν. Τότε φώναξε: Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου και σκύβοντας το κεφάλι δέχθηκε τον δια ξίφους θάνατο, στις 23 Σεπτεμβρίου του έτους 1814.
Θέλοντας ο υμνογράφος της Ορθοδόξου Εκκλησίας να καταδείξει την καταγωγή του Νεομάρτυρα αλλά και τη μεταστροφή του στο Χριστό και την Εκκλησία του χαρακτηρίζει τον Νεομάρτυρα ως "ευώδες άνθος που προήλθε από τα αγκάθια" και μέσω του μαρτυρίου του δέχτηκε και έλαβε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.
Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του Νεομάρτυρα Άγιου Ιωάννη εκ Κονίτσης, του εν Βραχωρίω μαρτυρήσαντος στις 23 Σεπτεμβρίου.
Φωτογραφίες: Κώστας Καρακώστας
