Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2021
«Ο Λόγος έγινε σάρκα και έστησε τη σκηνή του μέσα μας και ζει ανάμεσα μας». Αυτή είναι η πίστη και η αλήθεια της γιορτής των Χριστουγέννων. Ακραίος λόγος, ιλιγγιώδης.
Και ακραίος θα παραμένει, επειδή αυτές οι λέξεις, «Λόγος», «σάρκα», «μέσα μας», «ανάμεσα μας» πάντα θα ξεχωρίζουν, γιατί εξαίρουν τη ανθρώπινη μοναδικότητα. Μιλάνε για πλησίασμα, καθώς κλήρος του ανθρώπου είναι το πλησίασμα. Μόνος του δεν μπορεί να ζήσει. Το ξέρει καλά ο καθένας. Γι αυτό οι παραπάνω γιορταστικές λέξεις δεν είναι του λεξικού, είναι τα κρημνώδη τοπία μας και τα βαθιά νερά μας.
Όσο για την πίστη στο αξεδιάλυτο μυστήριο που αναγγέλλουν, ότι ο Θεός ήρθε και μας πλησίασε ως άνθρωπος, αυτές οι λέξεις δεν αιχμαλωτίζουν κανέναν. Αναγγέλλουν μόνο, δεν μας «γνωρίζουν» το θεϊκό βάθος και το μυστήριο. Βλέπετε, η ελληνική γλώσσα, με το ρυθμό, τους ήχους και τα νοήματα της, πάντοτε σημαίνει, αναγγέλλει, παραπέμπει, δεν φυλακίζει τη σκέψη σε γράμματα. Όμως, αυτόν πού θέλει να προχωρήσει στον ατέλειωτο δρόμο που ανοίγουν τούτες οι χριστουγεννιάτικες σημαδιακές λέξεις, τον πάει με τη δυναμική της σε εκείνες τις πατημασιές, τις απόλυτα προσωπικές, τις μοναχικές. Γιατί εκεί παραμονεύει ο Θεός. Στα βήματα τα μοναχικά και στην ερημιά του καθενός. Ο Θεός δεν έρχεται ποτέ απ’ έξω. Κι αν νιώθουμε καμιά φορά πως έρχεται σαν αυστηρός κριτής, μόλις κοιτάξει μέσα στα νεφρά και στις καρδιές μας θα δακρύσει…
Οι γραμμές αυτές δεν αποπειρώνται να συνοψίσουν όσα απερίληπτα κομίζει η μεγάλη γιορτή του Δεκεμβρίου. Η αλήθεια της μεγαλύτερης χριστιανικής γιορτής δεν είναι στα λόγια, μήτε στα στολίδια. Ούτε στο μέτρημα, στην αρίθμηση, στο ζύγισμα ή στην «επικοινωνία». Ας ψάξει ο καθένας να τη βρει στο πλησίασμα. Ας ξεκινήσει απ’ τη λατρευτική βιωματική ζωή της δεσποτικής γιορτής όπου διασώζεται το νόημα, κι ας φτάσει ως τους μυχούς της ψυχής του κάθε απωλεσμένου, αδικημένου, ξεχασμένου και καταφρονεμένου, άσημου και πεινασμένου, ως την ίδια τη φύση που διάλεξε ο Χριστός να γεννηθεί. Προ πάντων ως τα μάτια των παιδιών, αφού τα παιδιά έχουν τα μάτια Του. Γιατί με όλους αυτούς γεννιέται αιώνες τώρα ο Χριστός. Αν η αλήθεια δεν κατοικεί εκεί, τότε δεν κατοικεί πουθενά. Ιδού η κρίσιμη δοκιμασία μας για τα φετινά Χριστούγεννα.
Αν έτσι δεν ανασκαφεί η ψυχή δεν θα ανθίσει την άνοιξη.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα.
Κείμενο του Ευθύμιου Πριόβολου, εκπαιδευτικού