Γρηγόρης Ε. Τάγκαλος: Αποτυπώνοντας τον χρόνο σε κτίρια και παλιές πόρτες…

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2021

Ο συγχωριανός μας Γρηγόρης Ε. Τάγκαλος, Γεωπόνος στο επάγγελμα, τα τελευταία χρόνια ασχολείται παράλληλα και με την φωτογραφία, αποτυπώνοντας με τον φακό του παλιά κτίρια και ιδιαίτερα τις παλιές πόρτες σπιτιών, απομεινάρια μιας παλιάς τεχνοτροπίας με γνήσια όμως αισθητική βαρύτητα. Διαβάστε την συνέντευξη που μας παραχώρησε και δείτε τις υπέροχες φωτογραφίες του:

1. Ασχολείσαι αρκετό καιρό με την φωτογραφία και ποια τα θέματα που σε εμπνέουν;

Καταρχήν, το επάγγελμά μου είναι ΠΕ Γεωπόνος. Με την ερασιτεχνική φωτογραφία, ξεκίνησα να ασχολούμαι εδώ και περίπου 8 χρόνια. Πηγές έμπνευσης μου, είναι οι παλιές πόρτες, τα παλιά παράθυρα, τα παλιά κτίρια και σπίτια καθώς και τα βιομηχανικά κτίρια. Εδώ να σημειώσω ότι, όλες μου οι φωτογραφίες, έχουν τραβηχτεί από το κινητό μου. Δεν έχω επαγγελματική φωτογραφική μηχανή.

2. Πες μας λίγο για το πως ξεκίνησες να φωτογραφίζεις τις παλιές πόρτες των κτιρίων, κάτι που θεωρούμε δεδομένο και προσπερνάμε καθημερινά;

Βασικά, μου άρεσε η φωτογραφία, από τα παιδικά μου χρόνια, από τα χρόνια της Polaroid. Πριν από 8 χρόνια περίπου, στη περιοχή που μετακόμισα, στο Αγρίνιο, μου τράβηξε τη προσοχή μία παλιά κλειστή μονοκατοικία. Κοίταξα λοιπόν την παλιά του αρχιτεκτονική και χωρίς να το πολυσκεφτώ άρχισα να το φωτογραφίζω με το κινητό μου. Αργότερα, παρατήρησα την ιδιόμορφη παλιά σχεδίαση στα παράθυρα καθώς και την υπέροχη παλιά εξώπορτα του συγκεκριμένου σπιτιού, πράγμα που με γοήτευσε πάρα πολύ. Από εκείνη τη στιγμή, όπου πηγαίνω φωτογραφίζω ενδιαφέροντα στοιχεία και λεπτομέρειες κτιρίων.

3. Τι σε ελκύει σε αυτό και τι σου κεντρίζει το ενδιαφέρον στις παλιές πόρτες; Οι πόρτες στην Ελλάδα τείνουν να έχουν μια ξεχωριστή διακόσμηση που δεν βρίσκεις σε άλλα μέρη. Η κάθε μία έχει τη δική της ιστορία;

Οι παλιές πόρτες καθώς και τα παλιά παράθυρα, παραπέμπουν στο παρελθόν, σε παλιότερες εποχές. Μαρτυρούν την αρχιτεκτονική του παρελθόντος και μέσα από αυτή την εκάστοτε ιστορία της περιοχής. Άλλες πόρτες είναι απλοϊκές κι άλλες περίτεχνα διακοσμημένες, με αποτέλεσμα να προδίδουν το οικονομικό, κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο των τότε ενοίκων του σπιτιού- κτιρίου. Καθεμία, έχει μία ιδιαίτερη τεχνοτροπία και κλείνοντας κλείνει την ιστορία των ανθρώπων που κατοικούσαν στο σπίτι.

4. Γυρίζεις σε γειτονιές ή σε τόπους που επισκέπτεσαι και φωτογραφίζεις; Ή κάποιες φορές σταματάς το αυτοκίνητο για να φωτογραφίσεις κάτι που σου έκανε εντύπωση;

Σίγουρα οι παλιές γειτονιές στις οποίες παίζαμε σε μικρή ηλικία, ζήσαμε, ερωτευτήκαμε, χάνονται σιγά – σιγά. Όμως τα παλιά σπίτια και κτίρια παραπέμπουν σε αυτές και μας γυρίζουν σε όμορφες αναμνήσεις από την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων. Έτσι λοιπόν, αρκετά συχνά γυρίζω σε πολλές παλιές γειτονιές, είτε στο χωριό μου, είτε στη πόλη που μένω και όταν βρω κάτι ενδιαφέρον το φωτογραφίζω. Έχω σταματήσει αρκετές φορές με το αυτοκίνητό μου να φωτογραφίσω κάτι που μου έκανε ¨κλικ¨, ακόμη και αν έχω κινδυνεύσει…

5. Τι θα έλεγες ότι συμβολίζει μια πόρτα; Θα τολμούσαμε να θεωρήσουμε ότι οι πόρτες είναι σύνορα; Δηλ. χωρίζουν και ενώνουν τη μέρα και τη νύχτα, τον φίλο και τον εχθρό, τον ξένο από τον γνωστό; Ποια η γνώμη σου;

Σίγουρα η πόρτα είναι η είσοδος του σπιτιού, της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής. Είναι το σύνορο του σπιτιού με τον έξω κόσμο της γειτονιάς, του χωριού και της πόλης. Συνήθως, όταν είναι ανοιχτή, επιτρέπει στους γείτονες, στους φίλους ή στους συγγενείς μας να επικοινωνήσουν με τους ενοίκους του σπιτιού και να μοιραστούν στοιχεία από την ιδιωτικότητά της οικογενειακής ζωής τους. Οι ανοιχτές πόρτες, φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, τους ενώνουν και τους συμφιλιώνουν.

Αντίθετα, οι κλειστές πόρτες, διακόπτουν την επικοινωνία, χωρίζουν τους ανθρώπους, ¨κλειδώνουν¨ και κρύβουν τα μυστικά και τις ιδιωτικές στιγμές των ενοίκων. Αποπνέουν μυστήριο και μυστικισμό που γοητεύουν.

6. Οι πόρτες είναι το πέρασμα από το δημόσιο χώρο στον ιδιωτικό… Άλλες είναι επιβλητικές κι άλλες μοιάζουν καλά κρυμμένες. Δεν επιλέγεις όμως να βάλεις στα κάδρα σου την ανθρώπινη παρουσία. Γιατί αυτό;

Οι πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών – κτιρίων είναι τα «περάσματα» και οι «γέφυρες» που οδηγούν στην οικογενειακή και προσωπική ζωή των ανθρώπων και των κατοίκων. Όταν είναι ανοιχτές λοιπόν, μαρτυρούν στιγμές και πτυχές της ζωής τους. Όταν όμως κλείνουν, απαγορεύουν τη δημοσιοποίησή τους.

Ως εκ τούτου, φωτογραφίζοντάς τες προσπαθώ να εστιάσω σε αυτές, καθώς και στην ιστορική τους παρουσία στον χρόνο. Αν στη φωτογραφία υπήρχε και η ανθρώπινη παρουσία, το ενδιαφέρον δεν θα επικεντρώνονταν στην τεχνοτροπία της εκάστοτε πόρτας, παραθύρου, αλλά στον συγκεκριμένο άνθρωπο.

7. Στα Καλύβια και στο Αγρίνιο έχεις βρει ξεχωριστές και ιδιαίτερες αισθητικά πόρτες που έχεις φωτογραφήσει;

Αν και υπάρχει ελάχιστο υλικό, όσο αναφορά το χωριό μου τα Καλύβια ή την πόλη μου το Αγρίνιο, φυσικά και έχω φωτογραφήσει ιδιαίτερες πόρτες, παλιές, ερειπωμένες από το χρόνο και όχι ιδιαίτερα περίτεχνα διακοσμημένες. Μου αρκεί να ασκούν γοητεία με το δικό τους μοναδικό τρόπο.

8. Φαντάζομαι ότι κρατάς ένα αρχείο με τις πόρτες που συναντάς, τις οποίες κάποιες τις ανεβάζεις στον λογαριασμό σου στο Facebook; Κάνεις κάποια τεχνική επεξεργασία στις φωτογραφίες σου;

Φυσικά και κρατάω φωτογραφικό αρχείο, στο οποίο υπάρχουν αμέτρητες φωτογραφίες παλαιών κτιρίων, πορτών, παραθύρων από ταξίδια μου στην Ελλάδα αλλά και στο Εξωτερικό. Τις ανεβάζω στη σελίδα μου (like Page) στο Facebook (Grigoris Tagkalos photo art), καθώς και στο Instagram (Grigoris_tagkalos.official).

Σε κάθε φωτογραφία, δεν γίνεται να μην κάνεις κάποια έστω ελάχιστη παρέμβαση – όποιος λέει όχι σίγουρα ψεύδεται! Ως εκ τούτου, κάνω κάποια μικρή τεχνική επεξεργασία στις φωτογραφίες μου, έτσι ώστε να φαίνονται πιο ζωντανές και φυσικές, όχι όμως απαραίτητα εντυπωσιακές. Με αυτό τον τρόπο, προσπαθώ να μην αλλοιώνεται η αισθητική και η ιδιαιτερότητα της εκάστοτε φωτογραφίας μου.

9. Τα σπίτια και οι γειτονιές αδειάζουν και ερημώνουν, οι πόρτες και τα κτίρια παραμένουν… Υπάρχει κάτι που αποπνέει αισιοδοξία μέσα σε αυτό ή όλα θα χαθούν στη λήθη του χρόνου; Η φωτογραφική αποτύπωση που κάνεις αποτελεί ίσως μια τελευταία ¨ματιά¨ σε όλα αυτά που χάνονται οριστικά;

Σίγουρα οι παλιές γειτονιές, στις οποίες ο καθένας μας έχει παίξει, ζήσει, ερωτεύτηκε, χάνονται σιγά -σιγά. Όμως τα παλιά σπίτια, κτίρια παραπέμπουν σε αυτές και μας γεμίζουν όμορφες αναμνήσεις από την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων.

Θέλω να πιστεύω ότι η νέα γενιά θα σεβαστεί την αρχοντιά, τη γοητεία και το μυστήριο που κρύβουν γενικά τα παλιά κτίρια και θα προσπαθήσουν να τα διατηρήσουν.

Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και θεωρώ ότι τίποτα δε χάνεται οριστικά, ακόμη κι αν μισογκρεμιστεί ή φθαρεί από το χρόνο. Άλλωστε υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που διαθέτουν την ανάλογη παιδεία και το μεράκι να διαφυλάξουν το παρελθόν και τα στοιχεία της Ελληνικής παράδοσης και την ιστορία του τόπου μας.

Επιμέλεια: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος