Παρασκευή 13 Αυγούστου 2021
Του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Τούτες τις μέρες ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος γιορτάζει μία σημαντικότατη επέτειο. Συμπληρώνει 60 χρόνια από την είσοδό του στις τάξεις του ιερού κλήρου με την εις διάκονο χειροτονία του.
Ήταν Κυριακή 13 Αυγούστου 1961 όταν ο νεαρός τότε, μόλις 21 ετών Δημήτριος, (γεννήθηκε 29 Φεβρουαρίου 1940), το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά του Χρήστου και της Μερόπης Αρχοντώνη ελάμβανε τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης αυτόν του διακόνου, στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην γενέτειρά του την Ίμβρο από τα χέρια του μέντορά του Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου, μετέπειτα Ηλιουπόλεως και Θείρων και μετά Γέροντα Χαλκηδόνος Μελίτονα. Κατά την χειροτονία ονομάστηκε Βαρθολομαίος προς τιμή και ανάμνηση του Ιμβρίου Βαρθολομαίου του Κουτλουμουσιανού, ο οποίος υπήρξε διορθωτής και εκδότης των Μηναίων και άλλων λειτουργικών βιβλίων.
Εκτός από την από Θεού κλήση ο Δημήτριος είχε κλίση προς την ιερωσύνη η οποία καλλιεργήθηκε μεταξύ άλλων από τους ευσεβείς γονείς του και από τον εφημέριο του χωριού του Άγιοι Θεόδωροι π. Αστέριο τον οποίο βοηθούσε στο ιερό και όταν χρειαζόταν και στο αναλόγιο.
Στα δέκα πέντε του χρόνια ο Δημήτριος στο προσωπικό του ημερολόγιο με τον τίτλο «Η βιογραφία μου» μεταξύ άλλων αναφέρει: «Βλέπω το παρόν μου ως την ευτυχέστερη περίοδο της ζωής μου… Ατενίζω ενίοτε και το μέλλον μου. Το βλέπω γεμάτο με πόνο και μόχθο. Όμως στο τέλος τους, κρύβεται μια ηθική ικανοποίηση, επειδή ελπίζω πως θα βαδίσω την ευθεία οδό και θα καταλήξω στο επιθυμητό τέρμα. Προσεύχομαι να πραγματοποιηθούν τα όνειρα μου και να εγκαταλείψω την πρόσκαιρη αυτή ζωή με την δικαία πεποίθηση ότι εξετέλεσα όλα τα καθήκοντα μου, ατομικά, κοινωνικά και εθνικά, δηλαδή με την πεποίθηση ότι θα κερδίσω τη βασιλεία του Θεού».
Σήμερα 60 χρόνια μετά οι σκέψεις του για το μέλλον αποδεικνύονται προφητικές. Ποιος μπορούσε να προβλέψει τότε, ότι ο Δημήτριος θα γινόταν Οικουμενικός Πατριάρχης και πως στην ζωή του θα πλεόναζε ο πόνος και ο μόχθος. Μόχθος για την ανάδειξη της Εκκλησίας και την προβολή της Ορθοδοξίας σε όλη την Οικουμένη και πόνος ως αποτέλεσμα των μαχών που δίνει. Διότι η ζωή του πορεύεται με «έξωθεν μάχες και έσωθεν φόβους». Εκείνος θέτει τον εαυτό του στην διακονία της Εκκλησίας και την ίδια στιγμή κάποιοι που θα έπρεπε να αποτελούν τους φυσικούς συμμάχους και συναγωνιστές του τον πολεμούν και προσπαθούν να χειραγωγήσουν την Εκκλησία προς ίδιον όφελος.
Κατά ευλογημένη συγκυρία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος φέτος μαζί με το Ιωβηλαίο των εξήντα χρόνων από την εις Διάκονο χειροτονία του, συμπληρώνει και τριάντα χρόνια από της αναρρήσεώς του στον Πατριαρχικό Θρόνο. Δεν είναι τυχαίο που συμπίπτουν χρονικά αυτά τα δύο μεγάλης σημασίας ιστορικά γεγονότα της ζωής του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το Ιωβηλαίο της εις Διάκονον χειροτονίας έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι όλη η ζωή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου είναι διαρκής διακονία. «Εν πάση σεμνότητι, έχοντα το μυστήριον της πίστεως εν καθαρά συνειδήσει» και πεπληρωμένος «πάσης πίστεως, και αγάπης, και δυνάμεως, και αγιασμού, τη επιφοιτήσει του Αγίου και Ζωοποιού Πνεύματος» εφαρμόζει το Λόγο του Κυρίου που λέει: «Όστις θέλει εν υμίν είναι πρώτος, έστω υμών διάκονος».
Ο γέροντάς του Μητροπολίτης Μελίτων κατά την εις διάκονο χειροτονία του του είχε δώσει μεταξύ άλλων και την συμβουλή: «Στάσου ακίνητος, στάσου με φόβο Θεού μπροστά στο ένδοξο φως της Μεταμόρφωσης. Μην πάρεις ποτέ τα μάτια σου πάνω από τον μεταμορφωμένο Κύριο, να μεταδίδεις αυτό το φως, το ανέσπερο για όλους τους ανθρώπους». Ο διάκονος Βαρθολομαίος σε αυτά τα λόγια δεν είχε ανοιχτά μόνο τα αυτιά του, αλλά και την ψυχή του και την καρδιά του όπου έπεσαν σαν σπόρος και φύτρωσαν και αποδίδουν καρπούς ωφέλιμους για όλη την Εκκλησία μέχρι σήμερα. Το γεγονός ότι συμπίπτουν χρονικά τα δύο ιωβηλαία των 60 και των 30 χρόνων δεν αποτελούν μισομοίρασμα του χρόνου, αλλά το σύνολο μακράς και διαρκούς διακονίας.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν και παραμένει άνθρωπος με πολλά χαρίσματα. Έχει γνώση των πραγμάτων και δεν πετάει στα σύννεφα. Αποτελεί δώρο Θεού για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για την Εκκλησία, για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Είναι αδιαμφησβήτητη ηγετική μορφή στο χώρο της Εκκλησίας. Έχει τόλμη, αλλά και φόβο Θεού. Με τα βέλη που κατά καιρούς δέχεται έχει αποδειχθεί ότι εκτός του ότι είναι άνθρωπος πολλών και μεγάλων αντοχών, έχει και την προστασία του Θεού, ο οποίος του χαρίζει δύναμη και υπομονή για να αντέχει.
Ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης ως μαθητής της Δ΄ τάξης του Γυμνασιακού Τμήματος της Θεολογικής Σχολής Χάλκης, κατά το σχολικό έτος 1954-1955 σε έκθεσή του με θέμα «Τα σημερινά καθήκοντα ενός μέλλοντος κληρικού» μεταξύ άλλων γράφει ότι, ο κληρικός πρέπει «να είναι φιλάνθρωπος, τίμιος, ευσεβής. Να προσπαθή να ομοιάσει προς τον Τελώνην και τον καλόν Σαμαρείτην και όχι προς τον Φαρισαίον, ούτε τον Λευΐτην εκείνον, ο οποίος παρήλθεν αμέριμνος από την πλευράν του ομοθρήσκου του πληγωμένου». Αυτά και άλλα πολλά έβλεπε ως καθήκοντά του από τότε ο νεαρός μαθητής Δημήτριος Αρχοντώνης και τα αναφέρουμε ως καθήκοντά του, διότι όπως γράφει στον επίλογο αυτής της έκθεσής του: «Έχω αποφασίσει και προσπαθώ να εκτελώ όλα τα παραπάνω, επειδή είμαι κι εγώ εις εκ των μελλόντων λειτουργών του Υψίστου».
Όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται όλα αυτά τα των καθηκόντων ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τα τηρεί «εκ κοιλίας μητρός» και ως παιδί και ως έφηβος και ως διάκονος και ως πρεσβύτερος και ως επίσκοπος και ως Οικουμενικός Πατριάρχης.
Είθε ο Άγιος Θεός να του χαρίζει, υγεία, δύναμη και υπομονή για να συνεχίζει την διακονία του στην Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία και στην υπ΄ουρανόν Ορθοδοξία και να τον αξιώσει να εορτάσει και άλλα ευλογημένα ιωβηλαία.
Σ.Σ. Βιογραφικά κ.ά. στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο «ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ», του π. Ιωάννου Χρυσαυγή, από τις εκδόσεις Εν πλω, 2018
Πηγή: fosfanariou.gr