Πέμπτη 3 Ιουνίου 2021
Ο Ανδρέας Ν. Φαναριώτης, με καταγωγή από τα Καλύβια Αγρινίου, εδώ και λίγους μήνες εργάζεται ως Chef (Σεφ) μαγειρικής σε εστιατόριο, στην πρωτεύουσα Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας και όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες οι οποίοι αναζητούν κάτι καλύτερο στο εξωτερικό, έτσι και ο ίδιος ¨τόλμησε¨ να κάνει το βήμα και να βρεθεί στη χώρα των πετρελαίων και της μεγάλης ερήμου!
Όπως μας εξηγεί ο Ανδρέας Φαναριώτης έχει ξαναδουλέψει εκτός συνόρων για 8-9 μήνες στην Κύπρο, ενώ στη Σαουδική Αραβία ταξίδευσε τον περασμένο Νοέμβριο. Το εστιατόριο, υπό την επωνυμία «Meraki Restaurant» όπου εργάζεται ως Chef de partie (επικεφαλής σεφ), άνοιξε αρχές του έτους.
Η εταιρεία που τον προσέλαβε ανήκει σε έναν Σαουδάραβα πρίγκιπα, εργάζεται τουλάχιστον 9 ώρες την ημέρα εκτός και αν χρειασθεί να εργαστεί και μεσημέρια, οπότε κάνει διπλή βάρδια. Επίσης μας αναφέρει ο Ανδρέας ότι, Έλληνες πελάτες έρχονται πολύ σπάνια για φαγητό, ενώ το μενού περιλαμβάνει και ελληνικά φαγητά… Οι Άραβες είναι πολύ καλοί και φιλικοί και συμπαθούν τους Έλληνες!
Η Σαουδική Αραβία έχει ερημικό κλίμα, με ακραία υψηλές θερμοκρασίας την ημέρα και έντονη πτώση της θερμοκρασίας τη νύχτα.
Το δύσκολο είναι, όπως μας περιγράφει ο Ανδρέας ότι, κάνει υπερβολική πολύ ζέστη, τώρα που μιλάμε το θερμόμετρο δείχνει 46°C και αναμένεται να φτάσει έως 50°C…
Η πόλη του Ριάντ είναι τεράστια με πολλά σύγχρονα κτίρια αλλά και πιο παλιά ενώ κυρίως στα ρεπό μας, αν θέλουμε να βγούμε με τους συνάδελφους, μεταξύ αυτών και συμπατριώτες μας, λόγω ζέστης πάμε στα πολύ μεγάλα mall (πολυκαταστήματα) τα οποία διαθέτουν κλιματισμό.
Ο Ανδρέας μας εξηγεί επίσης ότι, «σε σχέση με την πατρίδα μας, η ζωή είναι λίγο πιο ακριβή εδώ, είναι η αλήθεια…», ενώ σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού, επισημαίνει ότι «εμείς δε καταλάβαμε σχεδόν καθόλου περιορισμούς, αντιθέτως από τότε που ήρθα είναι όλα ανοιχτά και φοράμε μόνο μάσκες…»
Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της ερήμου, η πρωτεύουσα έχει αρκετή σκόνη που είναι σαν ομίχλη, ενώ τα κτίρια στο βάθος του ορίζοντα φαίνονται θολά… Μάλιστα το λίγο διάστημα που είμαι εδώ, υπήρχε και μια μέρα που είχε αμμοθύελλα και είχαμε τρεις ημέρες να δούμε τον ήλιο καθαρά!
Η εμπειρία της ερήμου
Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας στην Αραβική χερσόνησο, έχει πληθυσμό 35 περίπου εκατομμύρια κάτοικους, με το 30% των οποίων να είναι ξένοι πολίτες, με επίσημη γλώσσα την Αραβική, συνορεύει με το Ιράκ, την Ιορδανία, το Κουβέιτ, το Ομάν, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Υεμένη, βρέχεται από τον Περσικό Κόλπο στα βορειοανατολικά και από την Ερυθρά θάλασσα στα δυτικά, ενώ έχει την μεγαλύτερη έρημο άμμου στον κόσμο και άξιο λόγου είναι ότι, δεν υπάρχουν ποτάμια ή λίμνες στη χώρα, παρά μόνο πολυάριθμα γουάντι (κοιλάδες).
Ο συγχωριανός μας Ανδρέας Ν. Φαναριώτης παρά την ολιγόμηνη παρουσία του στην Σαουδική Αραβία, το δίχως άλλο έχει επισκεφθεί και περιοχές που καταλαμβάνει η τεράστια έρημος και μας μεταφέρει την εμπειρία του: «Μπορείς να βγεις στην έρημο αν έχεις μεταφορικό μέσο, να ψήσεις εκεί, να πιείς ένα τσάι (αφού εδώ δεν επιτρέπεται το αλκοόλ), αλλά αν σε ¨πετύχει¨ αμμοθύελλα εκεί είναι πολύ δύσκολα γιατί μπαίνουν εύκολα στα μάτια σου οι κόκκοι της άμμου και νιώθεις σα να σε ¨κόβουν¨ στο δέρμα (μου έχει συμβεί…). Στην έρημο υπάρχουν οάσεις, μικρές ¨νησίδες¨ βλάστησης με πόσιμο νερό, όμως μέχρι στιγμής δεν έχω πάει σε κάποια… Όσο για τις γνωστές σε όλους καμήλες, ο Ανδρέας αναφέρει σχετικά: «Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ανέβει εδώ σε καμήλα, έχω ιππεύσει όμως σε ταξίδια που πραγματοποίησα στην Αίγυπτο και την Ιορδανία, όπου καθώς αυτό το μεγάλο ζώο ανεβαίνει τους αμμόλοφους και διασχίζει την έρημο, πραγματικά είναι πολύ καλή και ξεχωριστή εμπειρία…».
Κλείνοντας αυτή την ευχάριστη συνομιλία ο Ανδρέας Ν. Φαναριώτης, στέλνει τους χαιρετισμούς του ιδιαίτερα στους γονείς του Νίκο και Μαρία αλλά και στον αδερφό του Διονύση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εντάξει οι δικοί μου σίγουρα μου λείπουν, θέλω να έρθω να ξεκουραστώ και αν θες, μου λείπει αυτή η ¨ηρεμία¨ του χωριού μας… Στέλνω πολλά φιλιά στους δικούς μου, χαιρετισμούς θα έδινα επίσης σε όλους και θα πρότεινα σε όλα τα νέα παιδιά να φύγουν εκτός συνόρων είναι μια πολύ καλή εμπειρία, να γνωρίζεις διαφορετικές κουλτούρες, άλλους ανθρώπους, νέους τόπους…».
Επιμέλεια: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος
