Ειρήνη Πάδη-Δρακοπούλου: 20 χρόνια φιλανθρωπικό έργο στις Η.Π.Α.

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Η συμπατριώτισσά μας Ειρήνη Πάδη-Δρακοπούλου εδώ και μια εικοσαετία, μέσω του Οργανισμού «Hope For Life», με έδρα τη Νέα Υόρκη, προσφέρει ανιδιοτελώς τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, χαρίζοντας ελπίδα και ζωή σε οικογένειες που βιώνουν σοβαρό πρόβλημα υγείας του παιδιού τους και χρειάζονται να νοσηλευτούν σε νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Με καταγωγή από το νησί της Χίου, η Ειρήνη είναι παντρεμένη με τον Δημήτρη (Μίμη) Δρακόπουλο, από τα Καλύβια Αγρινίου, έχουν δυο παιδιά και από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 διαμένουν μόνιμα στις Η.Π.Α.

Για το έργο ζωής που αποτελεί για την ίδια η δημιουργία του Οργανισμού «Hope For Life» (Ελπίδα για ζωή) και την έμπρακτη κοινωνική της προσφορά, για την οποία μάλιστα έχει τιμηθεί στο εξωτερικό, μας μίλησε πρόσφατα σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ευγενικά μας παραχώρησε:

1) Από ποια αφορμή ή γεγονός, κα Ειρήνη Δρακοπούλου παρακινηθήκατε ώστε να ξεκινήσετε αυτή τη σπουδαία φιλανθρωπική προσπάθεια του «Hope for Life»;

Ήταν 7 Ιουλίου 2000 όταν συγκάλεσα κάποιες κύριες και με βαθιά συγκίνηση, θέλησα να κάνω τα πρώτα δειλά βήματα να μοιραστώ τη σκέψη μου να δημιουργήσουμε έναν φιλανθρωπικό Οργανισμό, αφιερωμένο στον ιερό αγώνα της φιλανθρωπίας, απαλύνοντας τον ανθρώπινο πόνο. Το έναυσμα που γέννησε αυτή την ιδέα μου είναι ο πόνος και η ευαισθησία που νιώθω για τους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Εκείνο το βράδυ με μεγάλη χαρά είδα ότι οι Ελληνίδες και Ελληνοκύπριες είναι γεμάτες από προτερήματα. Δηλαδή τη δύναμη της αγάπης, θεμελιωμένα πάνω στα ανθρωπιστικά και στα χριστιανικά ιδανικά του καλού και του αγαθού, του ωραίου και του ηθικού.

Το ίδιο βράδυ δημιουργείτε το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο με Πρόεδρο εμένα. Αποφασίζουμε μαζί με τα πρώτα μέλη, να αναλάβουμε δράση, εθελοντικά να προσφέρουμε το χρόνο μας, για να βοηθήσουμε ηθικά και υλικά, ασθενείς από Ελλάδα και Κύπρο καθώς και Έλληνες που ζουν στη Αμερική και άλλες εθνικότητες φυσικά, με περισσότερη ευαισθησία στα μικρά παιδιά.

Ξεκινήσαμε με δειλά βήματα την πραγματοποίηση των στόχων μας, με εφόδιο την πίστη μας στο Θεό, και προστάτες του Οργανισμού μας τους «Αγίους Αναργύρους» που στέκουν ακλόνητα στοιχεία του ένθεου ζήλου, ανεξάντλητη πηγή ελπίδας.

2) Κυρία Δρακοπούλου, ποιοι είναι οι σκοποί και οι στόχοι του Οργανισμού;

Το «Hope for Life», είναι ένας φιλανθρωπικός μη-κερδοσκοπικός Οργανισμός και λειτουργεί με έδρα τη Νέα Υόρκη, από το 2000 μέχρι σήμερα. Ενεργεί αυτόνομα με δικό του Διοικητικό Συμβούλιο και Μέλη. Συνεργάζεται με αρκετά νοσοκομειακά κέντρα της ευρύτερης περιοχής , όπως, το Memorial Sloan Kettering , NYU Hospital , Lenox Hill Hospital, επίσης στηρίζει και συνεργάζεται με το Ronald McDonald House και τις οικογένειες που φιλοξενούνται εκεί κατά τα χρονικά διαστήματα των θεραπειών των.

Αποκλειστικός σκοπός του Οργανισμού είναι να βοηθήσει και να στηρίξει ηθικά και υλικά ασθενείς και τις οικογένειες τους, από Ελλάδα και Κύπρο και Έλληνες που ζουν στη Αμερική. Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε σε μικρά παιδιά και νέους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δύσκολες και ανίατες ασθένειες. Ο Οργανισμός «Hope for Life», βρίσκεται δίπλα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πολλές οικονομικές δυσκολίες και δεν τυγχάνουν ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περιθάλψεως.

3) Η ελληνική ομογένεια είναι ευαισθητοποιημένη σε φιλανθρωπικές δράσεις και προσπάθειες; Με ποιους τρόπους βοηθούν και στηρίζουν το έργο σας;

Ο Οργανισμός μας αποτελείτε από γυναίκες, οι οποίες εδώ και 20 χρόνια κάνουν καθημερινά κατάθεση ψυχής, προσφέροντας τον εαυτό τους στην προσπάθεια να δώσουν ελπίδα σε ένα πονεμένο κόσμο. Χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα ενημέρωσης, ζητώντας τη βοήθεια του κόσμου για κάθε περίπτωση ασθενή που χρειάζεται βοήθεια, μαζεύοντας χρήματα. Η ύπαρξη του Οργανισμού οφείλεται στην αγάπη του κόσμου που προσφέρει με κάθε τρόπο στο ιερό μας έργο, που αποτελεί ¨ζωντανό φάρο¨ και ελπίδα προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας.

Η βοήθεια και η ενίσχυση του ταμείου του Οργανισμού προέρχεται ουσιαστικά από την αγάπη του κόσμου. Στηρίζεται από τους Ομογενειακούς Συλλόγους, από τις εκκλησίες μας και τους φιλόπτωχους συμπολίτες μας, από επιχειρήσεις της ομογένειας και απλούς ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρουν από το υστέρημά τους και φυσικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

4) Γνωρίζουμε ότι, βοηθούν στο έργο σας και ομογενείς της Αιτωλοακαρνανίας. Σκέφτεστε για το προσεχές μέλλον κάποιου είδους συνεργασία με φορείς και κοινωφελή ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα προκειμένου να κάνετε κοινές δράσεις;

Στα σχέδιά μας είναι η επέκταση των δράσεων του Οργανισμού και σε άλλες πόλεις των Η.Π.Α. καθώς επίσης και σε Ελλάδα και Κύπρο, όπου υπάρχουν φορείς και ιδρύματα που προσφέρουν μεγάλο κοινωνικό έργο και πιστεύω ότι από κοινού μπορούμε να υποστηρίξουμε περαιτέρω το φιλανθρωπικό μας έργο και να βοηθήσουμε ακόμη περισσότερους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.

Παράλληλα να σημειώσω ότι, εδώ στην Αμερική έχουμε μεγάλη συμπαράσταση και από τον ελληνοαμερικάνικο Σύλλογο Αγρινίου, με την επωνυμία «Αλληλοβοηθητικός Σύλλογος Άγιος Χριστόφορος», όπου ο σύζυγός μου Μίμης Δρακόπουλος, ήταν πρόεδρος για 3 χρόνια και μέλος του διοικητικού συμβουλίου, μια ανιδιοτελή προσφορά 35 χρόνων.

5) Υπάρχουν περιπτώσεις συμπατριωτών μας από το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι και την Αιτωλοακαρνανία γενικότερα, που έχουν απευθυνθεί σε εσάς και έχουν ζητήσει την βοήθειά σας;

Ναι βέβαια, για παράδειγμα πέρυσι πραγματοποιήσαμε εκδήλωση, τα έσοδα της οποίας δόθηκαν για την θεραπεία της 16άχρονης Π.Α. από το Αγρίνιο, που για 4 χρόνια υποφέρει και βασανίζεται από μια σοβαρή και καταστρεπτική ασθένεια "O.C.D. (Obsessive Compulsive Disorder) Dysmorphia.. Θυμάμαι ότι, επικοινώνησε μαζί μας ο πατέρας της και με πολύ πόνο στη καρδιά, μας παρακάλεσε να βοηθήσουμε οικονομικά, για την ιατρική-νοσοκομειακή περίθαλψη και την θεραπεία της κορούλας του. Τα έξοδα της νοσηλείας ήταν πολλά και οι γονείς αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν οικονομικά για αυτό το πολυδάπανο έξοδο. Εγκλωβισμένοι λοιπόν τόσο στον πόνο τους, σκέφτονταν τα χειρότερα και πάνω σε αυτό το δράμα έρχεται όπως καταλαβαίνεται, η χαριστική βολή της ανέχειας… Κουρασμένοι, απελπισμένοι πλέον έψαχναν να βρουν την βοήθεια από την αγάπη του κόσμου. Δεν ήθελαν να χάσουν έστω και την παραμικρή ελπίδα για το παιδί τους. Και πράγματι ήταν πάρα πολλοί ομογενείς που μας βοήθησαν σε αυτή την προσπάθεια…

6) Πείτε μας κάποια ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα που έχετε ζήσει από κοντά στη πορεία του «Hope for Life» (Ελπίδα για ζωή). Ποιες ενέργειες κάνετε ώστε να στηρίξετε την οικογένεια που έρχεται στην Αμερική για τις θεραπείες αλλά και να απαλυνθεί ο ανθρώπινος πόνος σε μια δύσκολη ασθένεια;

Τα θλιβερά είναι να βλέπεις τη μητέρα και τον πατέρα παιδιών σε απόγνωση και απελπισία και μικρά αγγελούδια να βασανίζονται να πονά η ψυχή μας, θα σου πω κάτι από τα πολλά που έχω ακούσει από ένα παιδάκι περίπου 4 χρόνων σε μια επίσκεψη μου σε νοσοκομείο που νοσηλευόταν του έκανα την ερώτηση: «Τι θέλεις ψυχούλα μου να σου φέρω όταν ξαναέρθω; Τίποτα δεν θέλω, να μιλήσεις στο γιατρό να μου κάνει μια ένεση να κοιμηθώ, για να μην πονάω….»

Χαρούμενες στιγμές είναι θα έλεγα, πολλές από τις περιπτώσεις περιστατικών ασθενούντων συνανθρώπων μας οι οποίοι ξαναβρήκαν την ελπίδα, τη χαρά, την υγεία, το χαμόγελο και την ανακούφιση του πόνου, από την βοήθεια μας. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή όλα αυτά τα χρόνια είναι οι ζωές μικρών παιδιών και μεγαλύτερων ανθρώπων, που κέρδισαν το στοίχημα της ζωής!!!!

Όλα αυτά που μέχρι τώρα έχουν γίνει, έγιναν κυρίως χάρη στην βοήθεια του Θεού και τους Αγίους Αναργύρους που είναι οι προστάτες του Οργανισμού. Τους νιώθουμε αρωγούς στο έργο μας, σε όλη αυτή την 20χρονη διαδρομή, παρά τις άπειρες δυσκολίες που υπήρξαν.

7) Ποια είναι τα κίνητρα που σας δίνουν την ενέργεια ώστε να συνεχίσετε το έργο και τις δράσεις στήριξης συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας;

Πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ζωή, όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να έχουν μια ελπίδα, ένα φως, ένα όνειρο, ένα άστρο, έναν λόγο να βλέπουν ότι οι επιθυμίες και οι ανάγκες τους μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και έχω την πεποίθηση ότι, ο σύλλογος «Hope For Life» μαζί με όλα τα μέλη που τον αποτελούν, με την ευαισθησία, την ταπεινότητα, την ανάγκη, τον μόχθο και την επιθυμία να δώσουν ελπίδα για ζωή σε άλλους ανθρώπους, έχουμε καταφέρει να προσφέρουμε σε αμέτρητους ανθρώπους, την ελπίδα να ζήσουν και να είναι πιο δυνατοί από ποτέ και να διψούν να ζήσουν το τώρα, το σήμερα και το αύριο δίχως φόβο για το μέλλον.

Να αναφέρουμε τέλος ότι, σύμφωνα με την κα Ειρήνη Δρακοπούλου, ο Οργανισμός, παρότι απευθύνεται κυρίως σε παιδιά που προέρχονται από την Ελλάδα και την Κύπρο, έχει συνεισφέρει κατά καιρούς και για περιπτώσεις που δεν αφορούσαν ελληνόπουλα.

Η «Hope For Life, Inc.» έχει εγγραφεί ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός 501 (c) (3). Όλες οι δωρεές αφαιρούνται από το φόρο στο μέγιστο βαθμό που επιτρέπεται στις Η.Π.Α. σύμφωνα με τους κανονισμούς IRS. Ο αριθμός φορολογικού μητρώου Hope for Life, Inc. είναι 11-3568535.

Συνέντευξη: Γιώργος Πανταζόπουλος

Φωτογραφίες:

- Ειρήνη Πάδη-Δρακοπούλου

- «Εθνικός Κήρυξ»/ Κώστας Μπέη (ekirikas.com)