Tο νέο Δημοτικό Σχολείο ήταν τριθέσιο πετρόκτιστο με κεραμοσκεπή, κτίσθηκε μεταξύ των ετών 1951-1958 και εγκαινιάστηκε την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 1958, επί διευθύνσεως Κωνσταντίνου Ζώη, ενώ λειτούργησε την ίδια σχολική περίοδο.
Η αγρινιώτικη εφημερίδα «Νέα Εποχή» του Παν. Βλασσόπουλου γράφει στις 23 Νοεμβρίου1958:
Τα εγκαίνια ενός ωραίου έργου
Την παρελθούσα Κυριακήν ετελέσθησαν εις την Κοινότητα Καλυβίων Τριχωνίδος τα εγκαίνια του ωραίου έργου που είναι προς τιμήν της κοινοτικής αρχής και δη του Προέδρου της Κοινότητος κ. Ψιλογιαννόπουλου. Πρόκειται περί ενός νέου και συγχρονισμένου κτιρίου δια την στέγασιν του Κοινοτικού Καταστήματος και του Διδακτηρίου Καλυβίων.
Εις τα εγκαίνια παρέστησαν εκτός των κατοίκων της κοινότητος και πολλοί επίσημοι και άλλοι επί τούτω προσκεκλημένοι.
Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος ενώ η ικανοποίηση για την ευόδωση των προσπαθειών τους ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων των κατοίκων του χωριού μας που παραβρέθηκαν στα εγκαίνια του διδακτηρίου. Τον Επιθεωρητή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τις αστυνομικές αρχές και τους άλλους επίσημους που προσήλθαν στην εκδήλωση, τους υποδέχτηκαν ο Πρόεδρος της Κοινότητας Καλυβίων, Γρηγόρης Ψιλογιαννόπουλος, και τα μέλη του κοινοτικού συμβουλίου, ο Πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας, Γιώργος Μάης, ο αιδεσιμώτατος, π. Γρηγόριος Πρώιμος, ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Κωνσταντίνος Ζώης και αρκετός κόσμος.
Μετά τις πανηγυρικές ομιλίες, έγινε η κοπή της κορδέλας των εγκαινίων, και ακολούθως η τελετή του αγιασμού εντός του κτιρίου. Μικρό ευχαριστήριο λόγο ανέγνωσε ο μαθητής της έκτης τάξης, Σπύρος Μεσογίτης και κατόπιν παρατέθηκε γεύμα προς τιμήν των επισήμων.
Οι τρεις νέες αίθουσες φιλοξένησαν αρχικά τους μαθητές και μαθήτριες της Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά των μικρότερων τάξεων έκαναν μάθημα σε μισθωμένα ακίνητα του χωριού…
Ο συνολικός αριθμός εγγεγραμμένων μαθητών τη σχολική περίοδο 1958-1959, ανέρχονταν στους 297, σύμφωνα με το Μητρώο Εγγραφών του σχολείου.
Το νέο σχολείο κατασκευάσθηκε εντός οικοπέδου συνολικού εμβαδού 4.906 τ.μ που αγοράστηκε στις 14-8-1951 από την Σχολική Εφορία. Το νεοανεγερθέν κτίριο, εμβαδού 345 τ.μ. περιελάμβανε τρεις αίθουσες διδασκαλίας και δυο γραφεία διδασκόντων.
Σε τακτική συνεδρίαση της Σχολικής Εφορείας του Δημοτικού Σχολείου στις 18 Απριλίου 1951, υπό την προεδρία του Γρηγορίου Τσελεπή και παρόντων μελών, Δημητρίου Γαλανόπουλου (ταμία) και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου (γραμματέα) κατόπιν συζήτησης αποφάσισαν ομοφώνως:
«Αποδέχεται την ανταλλαγή του σχολικού κληροτεμαχίου του ευρισκόμενου εις τη θέσει ¨Παπαφώτη¨ περιφερείας Καλυβίων και συνορευόμενου γύρωθεν: 1) Ανατολικά με μάναν (σύνορο) ¨Παπαφώτη¨, Δυτικά με αμαξιτής οδού Σπολάϊτας, Βορείως με κληροτεμάχιο Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου και Νοτίως με κληροτεμάχιον Παναγιώτη Ζαγκογιάννην, κατοίκου Καλυβίων Αγρινίου, μετά του οικοπέδου των κληρονόμων Δημητρίου Φαναριώτου, του ευρισκόμενου εις την θέσει του «χωρίου Καλύβια» και συνορευόμενου γύρωθεν: 1ο ) Ανατολικής με αγρόν Δημ. Γαλανόπουλου, 2ο) Δυτικής με αγροτικόν δρόμο 3ο) Βορείως με αγρόν αδελφών Μακρή και Νοτίως με δημοσίαν οδόν Καλυβίων-Αγρινίου, ίνα χρησιμεύσει τούτο δια την ανέγερσιν του νέου διδακτηρίου του σχολείου».
Οι περιγραφές αναφέρουν ότι, όταν θεμελιώθηκε το σχολείο, ο Πρόεδρος του χωριού Γρηγόρης Ψιλογιαννόπουλος και όλοι οι κάτοικοι, βοήθησαν εθελοντικά με τα λιγοστά τρακτέρ, τα κάρα και πολύ προσωπική εργασία, να μπαζωθεί με χώμα και χαλίκι το ισόγειο του σχολείου.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά και των μελών της Σχολικής Επιτροπής που συστάθηκε από το 1954 και εντεύθεν και είχε ως Πρόεδρο τον Γιώργο Μάη, Ταμία τον Γρηγόρη Ψιλογιαννόπουλο και Γραμματείς, αρχικά τον Κωνσταντίνο Μποκώρο (δάσκαλο) και κατόπιν τον Κωνσταντίνο Ζώη (δάσκαλο), οι οποίοι συνέχισαν το δημιουργικό έργο της προηγούμενης επιτροπής και συνέβαλλαν τα μέγιστα στην αποπεράτωση και ολοκλήρωση της κατασκευής του διδακτηρίου Καλυβίων.
Ο προαύλιος χώρος χρησιμοποιήθηκε νωρίτερα και πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής του Διδακτηρίου για τις γυμναστικές επιδείξεις των μαθητών στο τέλος της σχολικής χρονιάς, τις οποίες παρακολουθούσαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες, στο σχολείο έγιναν δυο επιπλέον αίθουσες τα έτη 1967 και 1985 αντίστοιχα. Επίσης κατασκευάσθηκαν μια μικρή αποθήκη και σύγχρονες τουαλέτες, ενώ για πολλά χρόνια η σχολική μονάδα διέθετε και καλλιεργούμενο κήπο.
Ακόμη, στη νοτιοδυτική γωνία του αύλειου χώρου του δημοτικού σχολείου ανεγέρθηκε, κατά το έτος 1965 και επί προεδρίας του αείμνηστου Κοινοτάρχη, Κωνσταντίνου Παν. Στρατόπουλου, το Μνημείο Πεσόντων, όπου τελούνται στις Εθνικές Επετείους οι εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης Εκείνων που θυσίασαν την ζωή τους για τα ιδανικά της φυλής.
Στα κατοπινά χρόνια, το προαύλιο από χωμάτινο μετατράπηκε… σε ασφάλτινο, έγιναν γήπεδα αθλοπαιδειών ενώ στο χώρο αυτό πραγματοποιούνται συχνά πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Με την μακρόχρονη υπηρεσία τους στο σχολείο, όλοι οι δάσκαλοι που υπηρέτησαν σε αυτό, από τη έναρξη λειτουργίας του μέχρι σήμερα, σημάδεψαν στα πρώτα σχολικά βήματα γενιές και γενιές από την καλυβιώτικη νεολαία, μεταλαμπαδεύοντας στους μαθητές τους, με ξεχωριστή εργατικότητα, ζήλο αλλά και δόσιμο ψυχής, τις πρώτες πολύτιμες μαθησιακές γνώσεις!
Με την κινητοποίηση όλων, με την οικονομική και εθελοντική τους προσφορά, μα πάνω απ΄ όλα με αγάπη και ενθουσιασμό, οι Καλυβιώτες κατάφεραν σε καιρούς δύσκολους, ένα όραμα χρόνων να γίνει απτό γεγονός και το νέο σχολείο να αποτελέσει ένα πραγματικό στολίδι για το χωριό τους!
Έρευνα-Κείμενο: Γιώργος Πανταζόπουλος
Πηγές:
- Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) Μεσολογγίου - Αρχείο Δημοτικού Σχολείου Καλυβίων Αγρινίου
- Από το βιβλίο του Γιάννη Τρ. Διονυσάτου: «Καλύβια – Ιχνηλατώντας τον Καναδά» (2004)
- Εφημερίδα Αγρινίου «Νέα Εποχή» - Ν. Βλασσόπουλου (1958)
- Φωτογραφικό αρχείο:
Αρχείο Δημοτικού Σχολείου Καλυβίων Αγρινίου
Αρχείο Γιάννη Αν. Μεσογίτη,
Αρχείο Χρήστου Γ. Μάη
