ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Στο παλιό μαγαζί του αείμνηστου Γιώργου Ταλαμάγκα λειτούργησε για πρώτη φορά καθημερινά στο χωριό κινηματογράφος έχοντας από το 1965 μηχανικούς κινηματογράφου τους Βλάσση Κ. Μπακογιάννη και Νικόλαο Δ. Ρεντζέπη (κινηματογράφος ΓΑΛΑΞΙΑΣ). Είχαν προηγηθεί στα πρώτα μετά-κατοχικά χρόνια (1946-1949) περιοδικές προβολές ταινιών με οργάνωση και χορηγία του Ελληνικού Στρατού, που χρησιμοποιούσε κινηματογραφική μηχανή 16 mm, στο χώρο της παλιάς πλατείας του χωριού, χωρίς καταβολή εισιτηρίου από τους θεατές. Ο Ταλαμάγκας μέχρι να φέρει τον κινηματογράφο στο χωριό παραχωρούσε περιοδικά το χώρο του μαγαζιού του σε περιφερόμενους ανά την Ελλάδα καραγκιοζοπαίχτες, όπου έδιναν παραστάσεις «καραγκιόζη». Τα εύστοχα θέματα που έπαιζαν οι καραγκιοζοπαίχτες της εποχής έβγαζαν αβίαστα πολύ γέλιο ψυχαγωγώντας έτσι μικρούς και μεγάλους. Την ίδια εποχή από το μαγαζί του Ταλαμάγκα περνούσαν θεατρικά μπουλούκια (σημαίνει ο άτακτος περιπλανώμενος θίασος) που έδιναν παραστάσεις, αφού η δημιουργία πολλών θεατρικών αιθουσών και η εξάπλωση του κινηματογράφου μεταπολεμικά, ανάγκασαν πολλά μπουλούκια να περιφέρονται στην ελληνική επαρχία δίνοντας παραστάσεις σε πόλεις και χωριά παίζοντας οι θεατρίνοι πολλές φορές όχι για χρήματα που δεν υπήρχαν αλλά για ένα καρβέλι ψωμί, αυγά, πατάτες, λάδι ... Η Μεσολογγίτισσα ηθοποιός Σπεράντζα Βρανά πέρασε από το χωριό συμμετέχοντας νεαρή με ένα μπουλούκι της εποχής. Το πέρασμα από το μαγαζί του Ταλαμάγκα, πιθανώς το 1964, του μπουλουκιού της θρυλικής θεατρίνας κυρίας Κατερίνας Ανδρεάδη έμεινε αλησμόνητο. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 έως το 1970 οι Καλυβιώτες παρακολουθούσαν τις ταινίες της εποχής. Ο κινηματογράφος μέχρι το έτος 1967, οπότε η ΔΕΗ ηλεκτροδότησε το χωριό, λειτουργούσε με γεννήτρια. Η προβολή της ταινίας άρχιζε στις οκτώ (8) το βράδυ. Το εισιτήριο εισόδου κόστιζε πέντε (5) δραχμές. Στις ξένες ταινίες κυριαρχούσαν οι ινδικές, πολλοί δε παλιοί Καλυβιώτες θυμούνται ακόμα την ινδική δραματική ταινία με τίτλο «Γη ποτισμένη με δάκρυα», με την διάσημη Ινδή πρωταγωνίστρια Ναργκίς, που παίζονταν, λόγω της μεγάλης επιτυχίας της, 2-3 φορές την ίδια μέρα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. To σινεμά ήταν από τις λίγες οικογενειακές διασκεδάσεις. Η παρακολούθηση μιας ενδιαφέρουσας ταινίας στη μεγάλη οθόνη μετά τον κάματο της μέρας έρχονταν ως αγχολυτικό από τις σκοτούρες της καθημερινότητας.
Στα 1966 άνοιξε, διαθέτοντας νόμιμη άδεια, ο χειμερινός και θερινός κινηματογράφος του μπάρμπα Γιάννη Καραθάνου. Από τις ξένες ταινίες οι τούρκικες ταινίες έκοβαν πολλά εισιτήρια, ενώ πολλοί θυμούνται την ταινία «Υπολοχαγός Νατάσσα» με την αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη που έκανε ρεκόρ εισιτηρίων. Στον θερινό κινηματογράφο του μπάρμπα Γιάννη Καραθάνου το αγιόκλημα και οι κληματαριές των τοίχων έδεναν αρμονικά με το φεγγάρι και οι Καλυβιώτες «συν γυναιξί και τέκνοις» και με πασατέμπο στο χέρι αφήνονταν στην μαγεία του σινεμά. To σινεμά του μπάρμπα Γιάννη Καραθάνου, 250 θέσεων, σταμάτησε να υπολειτουργεί από το 1974 όταν η μικρή οθόνη έκανε πλέον σαρωτική την εμφάνισή της ακόμη και στην ελλαδική περιφέρεια, ενώ έκλεισε οριστικά το 1980. Η αίθουσα μέχρι το 1985 χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά για θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις.