Οι δυο Καλυβιώτισσες, ερασιτέχνες ηθοποιοί, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια της Μαρίνας Καραφά, παρουσίασαν στο θεατρόφιλο κοινό "Το Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη και την "Σονάτα του Σεληνόφωτος" του Γιάννη Ρίτσου και καταχειροκροτήθηκαν από τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής και τους θεατές.
Αρχικά να αναφέρουμε ότι, παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο «Το σπίτι της κούκλας» της Ακακίας Κορδόση, ρόλο που ερμήνευσε η Λαμπρινή Τριποτσέρη, σε σκηνοθεσία της Ζέτας Λάττα, από την Θεατρική Ομάδα ¨Πρόβα¨ Μεσολογγίου.
"Το Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη
Ερμηνεία: Στέλλα Φύσσα
"...Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ’ ουρανού με τ’ άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς;
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα..."
"Η Σονάτα του Σεληνόφωτος" του Γιάννη Ρίτσου
Ερμηνεία: Γεωργία Παντολέινα
"...Α, φεύγεις; Καληνύχτα. Όχι, δεν θα ΄ρθω. Καληνύχτα.
Εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί, επιτέλους, πρέπει
να βγω απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι.
Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, όχι το φεγγάρι την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου,
την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της
την πολιτεία που όλους μας αντέχει στη ράχη της
με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις έχτρες μας,
με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τα γερατειά μας, ν' ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας,
να μην ακούω πια τα βήματά σου
μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα."
