Από το πρωί μικρά παιδιά περιδιάβηκαν τις γειτονιές του χωριού, για να τραγουδήσουν τα παραδοσιακά κάλαντα, κρατώντας στα χέρια τους τον ανθοστόλιστο «Λάζαρο» και πανέρια με λουλούδια!
Ένα έθιμο που ¨αντέχει¨ ακόμη, μιας και όσο υπάρχουν τα παιδιά θα ομορφαίνουν με τις φωνούλες τους και τα μοσχομύριστα λουλούδια από τον ¨Λάζαρο¨ τις γειτονιές του γενέθλιου τόπου.
Από την προηγούμενη ημέρα κορίτσια και αγόρια έπλεξαν το αυτοσχέδιο στεφάνι και στόλισαν με λουλούδια της άνοιξης το , κατόπιν το τοποθέτησαν σε ένα ξύλινο ή καλαμένιο κοντάρι και στο κέντρο έβαλαν μια μεγάλη κουδούνα, κρατώντας έτσι ¨ζωντανό¨ το έθιμο του «Λάζαρου»!
¨Σήμερα έρχετ' ο Χριστός
Ο επουράνιος θεός
Εις την πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία…
Λάζαρον τον αδελφόν τους
Και πολύ αγαπητόν τους…¨
