Ο οικισμός αυτός φυσικά και πήρε το όνομα αυτό ακριβώς λόγω της παρουσίας του μικρού ναού, κοντά στον οποίο μαζεύτηκαν.
Έξω από το ναό υπάρχει ακόμη το πηγάδι από το οποίο αντλούσαν το νερό που χρειάζονταν οι κάτοικοι του οικισμού. Υπήρχαν επίσης τρεις τεράστιες μουριές και μια μεγάλη λεμονιά…
Τους καρπούς των δέντρων αυτών τους χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι αυτοί που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα…
Τα μούρα όταν ωρίμαζαν πήγαιναν παρέες αγοριών και κοριτσιών για να τα μαζέψουν. Τα αγόρια ανέβαιναν επάνω στα δέντρα και τα κορίτσια κρατούσαν σεντόνια απλωμένα πάνω στα οποία πέφταν τα μούρα, μετά το κούνημα που κάναν τα αγόρια στα κλωνάρια των δέντρων…
Ο Άγιος Γεώργιος ήταν για τους ξεριζωμένους και πονεμένους αυτούς ανθρώπους το στήριγμα και η παρηγοριά τους, όπως είναι και για μας σήμερα!
Το ναϊδριο του Αφέντη Άϊ Γιώργη, στέκει αγέρωχο καταμεσίς του κάμπου, σε πείσμα των καιρών και της νέας εποχής…
Όαση ελπίδας για τον αγρότη, τον τσοπάνο, τον περαστικό και τους ξενιτεμένους συγχωριανούς μας, που νοερά ¨επισκέπτονται¨ το εκκλησάκι και ιδιαίτερα στη γιορτή του, ζητώντας την ευλογία του και αναπολώντας τις γιορτές και τα πανηγύρια των παιδικών τους χρόνων.
Όλοι οι προηγούμενοι εφημέριοι φρόντιζαν για την διατήρηση του ναού σε καλή κατάσταση… Ιδιαιτέρως ο νυν εφημέριος πατήρ Θεοδόσιος Αθανασόπουλος, με την βοήθεια όλων, επιτρόπων και συγχωριανών, φρόντισε ώστε να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες για την συντήρηση και ανάδειξη της ωραίας πετρόκτιστης κατασκευής του ναού του Αϊ Γιώργη.
Να έχουμε την ευλογία του Αγίου μας!
Ένα ποίημα για τον Αϊ Γιώργη, που έγραψε ο Δημήτρης Μαλεσιάδας σε ένα ημερολόγιο της Μορφωτικής & Αθλητικής Ένωσης Αγ. Γεωργίου Καλυβίων, που κυκλοφόρησε το 2004.
(Φωτογραφικό αρχείο Δημ. Μαλεσιάδα)
Αϊ Γιώργης
Γύρω σου μαζευτήκαμε
Και κάτω απ΄ τη σκιά σου
Να μας σκεπάζει ελπίζαμε
το Άγιο όνομά σου
Ξεριζωμένα όνειρα
Και οι καρδιές κομμάτια
Ψάχναμε κάποια σιγουριά
με βουρκωμένα μάτια
Σε σένα ξεδιψάσαμε
σώμα μα και ψυχή
τα πάντα ως και τ’ όνομα
μας χάρισες εσύ
Μικρό το χωριουδάκι μας
Μεγάλο τ’ όνομά του
Άϊ Γιώργης είναι φύλακας
και μεις πάντα κοντά του.
Στο εκκλησάκι το παλιό
Με την καρδιά βαρειά
ερχόμαστε ευλαβικά
τα βάσανα πολλά.
Σε σένα τα αποθέτουμε
Άϊ Γιώργη είσαι εσύ
Βάλσαμο όλων των πληγών
και ελπίδα μας εσύ!
