Στο σημείο που παλαιότερα γίνονταν αμμοληψίες, το θέαμα είναι πράγματι απογοητευτικό και προκαλεί εύλογα ερωτήματα για το ποιοι έριξαν δίπλα στο ποτάμι, σε ένα ¨ευαίσθητο¨ υδάτινο οικοσύστημα, αυτά τα απορρίματα και μόλυναν ταυτόχρονα τα νερά στις φυσικές λιμνούλες.
Αντί τα πλαστικά μπουκάλια να κατευθύνονται στην ανακύκλωση, κάποιοι επέλεξαν την ¨εύκολη λύση¨ να τα ρίχνουν δίπλα στο ποτάμι…
Αν και χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά, τα μικρά τμήματα ή «μικροπλαστικά» στα οποία διασπώνται ρυπαίνουν τα υδάτινα συστήματα και καταλήγουν στα στομάχια πτηνών και ψαριών.
Το γεγονός αυτό ανάγει τις διάφορες κατηγορίες πλαστικού στον πρώτο οικολογικό κίνδυνο κυρίως γιατί αποσυντίθεται με πολύ αργό ρυθμό: ένα μπουκάλι αποσυντίθεται σε 450 χρόνια!
Σε μια από τις λιμνούλες το νερό έχει μαύρη απόχρωση, πιθανά από κάποιους οι οποίοι έχουν ρίξει λάδια οχημάτων ή κάποια χημική ουσία που μόλυνε το νερό, ενώ στις άκρες υπάρχουν πεταμένα πλαστικά μπουκάλια, μπάζα, ρίζες, κλαδιά και ρόδες.
Λίγο πιο πέρα κοντά στη γέφυρα της ΔΕΗ, δεξιά και αριστερά του δρόμου, σε μικρότερη βεβαίως έκταση, μπάζα, άχρηστα οικοδομικά υλικά, αλλά και απορρίμματα κάθε είδους έχουν εναποτεθεί παράνομα, με αποτέλεσμα να ελλοχεύουν κίνδυνοι για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα από τις αρμόδιες Υπηρεσίες είτε της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος, είτε του Δήμου Αγρινίου, ώστε οι παράνομες χωματερές, κοντά στις όχθες του Αχελώου να καθαρισθούν από τα μπάζα και τα σκουπίδια και να μεριμνήσουν για την απομάκρυνση του μεγαλύτερου όγκου των απορριμμάτων, ώστε ο χώρος να αποκατασταθεί σε σύντομο χρόνο.
