Συγκεκριμένα επισκέφθηκαν τα μοναστήρια της Άρτας, Ι.Μ. Κάτω Παναγιάς, την Ι.Μ. "Παναγία Ροβέλιστα" και το παλιό γεφύρι της Άρτας.
Ιερά Μονή Παναγίας Ροβέλιστας
Η αξιόλογη Ιερά Μονή της Παναγίας Ροβέλιστας βρίσκεται καταμεσής μιας ερημικής βουνοπλαγιάς, 30 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης της Άρτας. Είναι κοντά στο χωριό Βελεντζικό και αποτελεί ένα από τα κυριότερα μοναστικά προσκυνήματα του νομού. Πήρε το όνομά της από το ρήμα ροβολάω, που σημαίνει κατηφορίζω, λόγω του ιδιαίτερου κεκλιμένου τοπίου.
Είναι γυναικεία κοινοβιακή μονή, στην οποία σήμερα κατοικούν 14 μοναχές μαζί με την ηγουμένη. Θεωρείται ότι ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε. Το 1963 μετατράπηκε επισήμως σε γυναικεία μονή.
Στο μοναστήρι βρίσκεται η ασημοστόλιστη και θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας, η οποία είναι γνωστή και ως Παναγιά η «Μοσχοβίτισσα», καθώς θεωρείται ότι έχει προέλθει από τη Μόσχα. Κατά την Επανάσταση του 1821 το μοναστήρι χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και άλλους αγωνιστές.
Η Μονή πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της Γέννησης της Θεοτόκου
Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς
Πρόκειται για ένα σημαντικό βυζαντινό μοναστήρι, που βρίσκεται σε λειτουργία, καθώς δεν έπαψε να δραστηριοποιείται από τον 13ο αι. Η μονή είναι αφιερωμένη στο Γενέσιο της Θεοτόκου και κατά μία άποψη το προσωνύμιό του αποδόθηκε σε αντιδιαστολή με τον σχετικά κοντινό βυζαντινό ναό της Παρηγορήτισσας, ο οποίος είναι κτισμένος σε ψηλότερο σημείο στο κέντρο της Άρτας.
Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, ιδρύθηκε στα μέσα του 13ου αιώνα από τον Μιχαήλ Δούκα Κομνηνό, Δεσπότη (ηγεμόνα) του κράτους της Ηπείρου, όπως συνάγεται από σχετικές πλίνθινες επιγραφές, που υπάρχουν στο ναό. Το μοναστηριακό συγκρότημα αποτελείται από το καθολικό (κυρίως ναό), τα κελιά και άλλα βοηθητικά κτίρια. Το καθολικό ανήκει στον τύπο της σταυρεπίστεγης τρίκλιτης βασιλικής, με ορθογώνιο τρούλο και με ποικιλόμορφη στέγη σε ανισοϋψή επίπεδα Είναι κτισμένο με το πλινθοπερίκλειστο σύστημα τοιχοποιίας, ενώ κατά τόπους έχει χρησιμοποιηθεί δομικό υλικό από κτίρια της αρχαίας Αμβρακίας. Εξωτερικά έχει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο (πλίνθινη επιγραφή, σταυροειδές συμπίλημα). Εσωτερικά είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες που χρονολογούνται σε διαφορετικές φάσεις, μία λίγο μετά τα μέσα του 13ου αιώνα (στο διακονικό) και μία δεύτερη τον 18ο αιώνα (κυρίως ναό). Τοιχογραφίες υπάρχουν επίσης στην εξωτερική όψη της δυτικής πλευράς του ναού.
