Αν και διανύουμε τον μήνα Οκτώβριο, έχει παρατηρηθεί ότι, τα τελευταία χρόνια πολλά ζευγάρια πελαργών (Ciconia ciconia) παραμένουν στην περιοχή μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα και δεν μεταναστεύουν, αφού βρίσκουν άφθονη τροφή, στις κοντινές λίμνες της Λυσιμαχίας και του Οζερού, στις παραποτάμιες περιοχές του Αχελώου και τα λιβάδια του Καλυβιώτικου κάμπου.
Ο πελαργός είναι γνωστός και με τις ονομασίες λελέκι, λέλεκας. Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις "πελός" που σημαίνει μαύρος, και "αργός" που σημαίνει λευκός. Από τα πανάρχαια χρόνια, ο πελαργός έχαιρε του σεβασμού και της αγάπης των αγροτών καθώς τον συγκατέλεγαν στα ωφέλιμα πουλιά, επειδή τρεφόταν με ποντίκια, φίδια, έντομα και σαύρες. Γενικά ο πελαργός απολάμβανε παντού μιας ιδιαίτερης προστασίας λόγω των θετικών προλήψεων γύρω από το όνομά του.
Ο πελαργός θεωρείται υπόδειγμα οικογενειακής ζωής, αποτελεί σύμβολο μητρότητας, ευτυχίας, ευλογίας και καλοτυχίας. Σύμφωνα με αυτές τις δοξασίες, το σπίτι που θα χτίσει τη φωλιά του θεωρείται τυχερό και δεν θα κινδυνεύει από φωτιά και από πανούκλα, θα φέρει καλή σοδειά στους γεωργούς, θα γυρίσει πίσω τον ξενιτεμένο, θα φέρει μωρά στα ζευγάρια και ένα σωρό άλλες δοξασίες.
Φωτογραφίες: Κώστας Καρακώστας
