Αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο του εκπροθέσμου (ή ορθότερα του ετερόχρονου), ευελπιστώντας, όμως, συγχρόνως στην αποσόβησή του εκ του γεγονότος ότι όλοι μας το τελευταίο δίμηνο διατελούσαμε υπό εκλογικό πυρετό και οι τρεις Κυριακές των εκλογών, κατά έναν ιδιάζοντα τωόντι τρόπο, ομοίαζαν με μια συνεχή συμμέτοχή μας σε μια διαρκή και αδιάσπαστη, αρρήκτως αλληλοσυνδεόμενη, εκλογική διαδικασία, προβαίνουμε στην καταγραφή των κάτωθι σκέψεων, ως «κομματιών» μιας πολυσύνθετης, πολύπλευρης, ιδιαίτερης και ξεχωριστής εμπειρίας που αμφότεροι βιώσαμε ως διορισμένοι Δικαστικοί Αντιπρόσωποι στην περιοχή των Καλυβίων Αγρινίου, κατά την διενέργεια των εκλογών της 26ης Μαΐου 2019 (καθώς και των επαναληπτικών της 2ας Ιουνίου 2019) - καθότι δεν είχαμε την ίδια καλή τύχη (παρά τους διακαείς πόθους μας) να διοριστούμε στην ως άνω περιοχή και στις Βουλευτικές Εκλογές της 7ης Ιουλίου -, ο μεν πρώτος (Κωνσταντίνος Αντ. Θεοφάνης) ως διορισμένος Αντιπρόσωπος στο υπ’ αριθμ. 101Β Εκλογικό Τμήμα (στο Δημοτικό Σχολείο Καλυβίων) για την διενέργεια Δημοτικών και Κοινοτικών Εκλογών και η δε δεύτερη (Κωνσταντίνα Δημ. Νικάκη) στο υπ’ αριθμ. 102Α Εκλογικό Τμήμα (στο Γυμνάσιο Καλυβίων) για την διενέργεια Ευρωεκλογών και Περιφερειακών Εκλογών.
Παρά την κοινή μας καταγωγή από το νόμο Αιτωλοακαρνανίας -ο πρώτος από την Ορεινή Ναυπακτία και η δεύτερη από το Αγρίνιο-, μέχρι πρότινος δεν είχαμε την τύχη να περάσουμε ποιοτικό χρόνο στον οικίσκο (τοπική κοινότητα) των Καλυβίων ή να έρθουμε σε ουσιαστική και ζώσα επαφή με τους ανθρώπους του.
Λαμβάνοντας, λοιπόν, τον διορισμό μας, το μόνο που γνωρίζαμε ήταν ο τοπικός προσδιορισμός των Καλυβίων. Ερχόμενοι τοιουτοτρόπως από Αθήνα και παραλαμβάνοντας το εκλογικό υλικό, βρήκαμε να εμπεριέχεται εις αυτό και μια «λίστα χρήσιμων τηλεφώνων», όπως τιτλοφορούνταν. Πρωτίστως καλέσαμε τους διευθυντές των ανωτέρω δυο σχολείων, ώστε να μας δοθεί μια πρώτη εικόνα για το πότε και πώς θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε τα εκλογικά μας κέντρα προς προετοιμασία των.
Από την πρώτη στιγμή της προαναφερόμενης τηλεφωνικής μας συνομιλίας, διακρίναμε την ευγένεια και των δυο διευθυντών, τους οποίους, πέραν των θερμών ευχαριστιών μας, δοθείσης της ευκαιρίας, οφείλουμε να τους συγχαρούμε για την ποιότητα των εγκαταστάσεων των σχολικών μονάδων που διευθύνουν.
Αμφότεροι οι προρρηθέντες διευθυντές μας παρέπεμψαν στον κ. Γιάννη Γ. Αναστασίου προς διευκόλυνσή μας, δίδοντας μας τον αριθμό του τηλέφωνό του, ο οποίος παρατηρήσαμε εκ των ύστερων ότι εσωκλείονταν στην προειρημένη λίστα, υπό την ιδιότητα «Αγγελιοφόρος». Ο Αγγελιοφόρος μας, λοιπόν, ο Γιάννης ή ο «Γιάννος», όπως χάριν οικειότητας τον αποκαλούσαμε μετά το πρώτο πεντάλεπτο της συνάντησής μας...καθότι η τυπικές ευγένειες δεν χωρούν σε αυθεντικούς ανθρώπους, όπως Γιάννης, παραλείπουμε απολύτως συνειδητά το «κύριος», καθότι τον εν λόγω «τίτλο» απέδειξε εμπράκτως και ποικιλοτρόπως ότι τον φέρει εις το ακέραιο ο Γιάννης… και επειδή το γνωρίζει καλώς, είναι από αυτούς, τους γνήσιους ανθρώπους, που δεν το ενδιαφέρει να το ακούει κιόλας.
Άλλωστε, δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε αίφνης και εκ του μη όντος έναν μη συμπλέοντα με το ύφος μας καθωσπρεπισμό, τον οποίο μάλιστα ο Γιάννος μας τον απαγόρευσε από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, ο αγγελιοφόρος μας, δέχθηκε ανενδοίαστα, με περίσσια ευγένεια και προθυμία να μας εξυπηρετήσει, ανοίγοντάς μας εγκαίρως τις σχολικές αίθουσες και συνδράμοντάς μας ουσιαστικώς και ποικιλοτρόπως στην προετοιμασία των εκλογικών μας κέντρων.
Την ίδια πολύτιμη συνδρομή του δηχθήκαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της διενέργειας της εκλογικής διαδικασίας (μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες) και τις δυο Κυριακές των εκλογών. Τον ευχαριστούμε θερμότατα, λοιπόν, για την πολύτιμη και πολυσχιδή πρόσφορα και συνδρομή του (από την επιδεικνυόμενη μέριμνα άμεσης λήψης των εκλογικών αποτελεσμάτων, μέχρι του να μη μας λείψει ούτε καφές και νερό) και κυρίως για τον προσηνή και οικείο τρόπο του και την εσώτατη ευγένειά του.
Μιας και ξεκινήσαμε τον «χορό» των ευχαριστιών, οφείλουμε να τον συνεχίσουμε όσο και αν καταντήσει κουραστικός ο λόγος μας, λαμβάνοντας την μορφή ευχαριστήριας επιστολής. Άλλωστε τούτο συνιστά την ενδότερη στόχευση του παρόντος άρθρου: η απόδοση ευσήμων και ευχαριστών σε ανθρώπους που είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε κατά την διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας.
Ευχαριστίες θερμές, λοιπόν, στον εκλεγέντα Πρόεδρο της κοινότητας κ. Δημήτρη Γ. Αναστασίου και ειλικρινείς ευχές για απόλυτη επιτυχία στο έργο του. Είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε το πρώτον κατά τις πρωινές ώρες της πρώτης Κυριακής με σακάκι, ότε και μας προσέφερε διακριτικώς την συνδρομή του, και να τον συναντήσουμε εκ νέου μια εβδομάδα αργότερα με τα ρούχα εργασίας του να διέρχεται έξωθεν της εκκλησίας των Καλυβίων…το σημαντικό και το ξεχωριστό, κατά την κρίση μας, έγκειται στο ότι και στις δυο εμφανίσεις του ήταν ο ίδιος αυθεντικός και απλός άνθρωπος… γιατί, ως γνωστόν, πολλές φορές, τα σακάκια αλλάζουν τους ανθρώπους… τους φοράνε μωρέ, πώς να το πούμε αλλιώς ;
Στον κ. Δημήτρη δεν συμβαίνει αυτό… και έχοντας ως όχημα την γνησιότητά του ευελπιστούμε (ακραιφνώς αμερόληπτα, απροσωπόληπτα και ανθρώπινα, έξω από, παντελώς άγνωστες άλλωστε εις εμάς, πολιτικές προελεύσεις και κατευθύνσεις) να εκπληρώσει στο έπακρο το καθήκον του προς όφελος όλων των συμπολιτών του.
Επειδή, μάλλον, διατρέχουμε σοβαρότατο κίνδυνο να μην αποφύγουμε το μακρύ σκέλος του λόγου μας, οφείλουμε να συντομεύουμε το περιεχόμενο των ευχαριστιών μας, χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε κάποιον εκ των αποδεκτών τους… άλλωστε φρονούμε ότι εκ του σύνεγγυς ο καθένας ξεχωριστά έλαβε και αφουγκράστηκε την ευγνωμοσύνη μας στο πρόσωπό του για την συνδρομή του στο έργο μας.
Ακροθιγώς, λοιπόν, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε ακόμη τον ευγενέστατο Επόπτη της εκλογικής διαδικασίας, Μάκη Δ. Μπελεβώνη, ο οποίος κατά έναν ιδιαίτερο τρόπο ήταν πάντοτε εκεί, με την διακριτικότητα και την αποτελεσματικότητά του, όποτε τον χρειαζόμασταν. Θερμότατες και ιδιαίτερες ευχαριστίες στα μέλη της Εφορευτικής Επιτροπής του πρώτου εξ ημών και συγκεκριμένα στον Βασίλη Επ. Μάη, ο οποίος παρόλο που διορίζεται για τετάρτη συνεχή φορά και παρόλο που συνιστά έναν βιοπαλαιστή οικογενειάρχη, έδωσε δυναμικότατο και βροντερό παρών στην όλη διαδικασία, παρέχοντας άοκνα την συνδρομή του στο έργο μου και δίνοντας, με την απόλυτη αυθεντικότητά του, τη θετική του διάθεση και το χιούμορ του ξεχωριστό τόνο στην επίπονη εκλογική διαδικασία, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας (27.06.2019), επιλέγοντας συνειδητά να βρίσκεται εκεί, αντί να απολαμβάνει με τη σύζυγο και τα παιδιά του την μοναδική ημέρα που είχε ρεπό από την εργασία του.
Ομοίως ειλικρινείς ευχαριστίες στην Ελένη Καρακώστα, η οποία με την ευγένεια και το χαμόγελό της συνέδραμε ουσιαστικά και καθοριστικά στην προσήκουσα εκπλήρωση των καθηκόντων μου, επιλέγοντας αντί να προβαίνει σε προετοιμασίες του επικειμένου γάμου της (ειρήσθω εν παρόδω, της εύχομαι από καρδίας βίον ανθόσπαρτον και ότι καλύτερο), να συντελεί, μη υιοθετούσα κάποιον ευχερή ωχαδερφισμό, δυναμικά και καταλυτικά στην εκλογική διαδικασία ως μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής.
Αντίστοιχες ευχαριστίες αρμόζουν από την δεύτερη εξ ημών προς τον κ. Χρήστο Μπελεβώνη, ο οποίος εκ της θέσεως του ως μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής επέδειξε αμέριστη προθυμία και η θετική του διάθεση αποτέλεσε σημαντικότατο κομμάτι της δέουσας εκπλήρωσης των καθηκόντων μου, καθώς, παρόλο που ήθελε -ευλόγως- τα διαλειμματάκια του προς ολιγόλεπτη ξεκούραση, ήταν διαρκώς δυναμικά παρών.
Ομοίως δυναμικά παρούσα ήταν η Ρούλα Ξύστρα, η οποία δεν αποτελούσε απλά μέλος Εφορευτικής Επιτροπής, αλλά συνέδραμε αγόγγυστα και με κομβικό - καταλυτικό τρόπο στην δέουσα εκπλήρωση των γραμματειακών καθηκόντων και κατ’ επέκταση στην όλη διαδικασία. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρθηκε και ο ευγενέστατος και διαρκώς πρόσχαρος Χρήστος Ματσιούλας, που πλην της πολύτιμης βοήθειάς του, αξιομνημόνευτη ήταν η χιουμοριστική διάθεση με την οποία περιέβαλε την όλη διαδικασία, συνδράμοντας ουσιωδώς στην ελάφρυνση του βάρους αυτής.
Επιπροσθέτως, δεν είναι δυνατόν να λησμονηθούν οι ευχαριστίες προς τους αντιπροσώπους των συνδυασμών και των υποψηφίων. Ως γνωστόν, οι Δικαστικοί Αντιπρόσωποι πολλάκις ανησυχούν μην τύχουν σε «παράξενους» αντιπροσώπους, που αδικαιολογήτως θα θέτουν προσκόμματα στην ομαλή διεξαγωγή της καταμέτρησης των ψηφοδελτίων, της διαλογής ψήφων κ.ο.κ. Για καλή μας τύχη, οι αντιπρόσωποι εκ των Καλυβίων ουχί μόνον δεν παρακώλυσαν σε οιαδήποτε στιγμή την διαδικασία, αλλά συνέδραμαν ουσιαστικά στην ομαλή ολοκλήρωσή της.
Οφείλουμε, λοιπόν, να ευχαριστήσουμε θερμότατα το γνήσιο παιδί επ’ ονόματι Νικόλαο Μυλωνά, που με τον απύθμενο δυναμισμό του και την αστείρευτη θετική του διάθεση συνέδραμε κυριολεκτικώς τα μέγιστα. Ομοίως ευχαριστούμε τον Γιώργο Αναστασίου για την δυναμική του συμμετοχή στην διαδικασία και την διαρκή ευχάριστη διάθεσή του, τον Άγγελο Φούκα, ο οποίος αποτελούσε το «επιπλέον μάτι» της γραμματέως του 101Β Εκλογικού Τμήματος, Βιβής Μάνθου, κατά την καταγραφή της σταυροδοσίας, συνδράμοντας ουσιωδώς το έργο της, τον ποδοσφαιριστή του Παναιτωλικού Στάθη Γ. Μπελεβώνη, που με την οξυδέρκειά του συνιστούσε έναν διαρκώς φωτεινό προβολέα της διαδικασίας, κυρίως κατά τις πρωινές ώρες που η κούραση μεγεθύνονταν (προφανώς έχει συνηθίσει να παίζει υπό προβολείς και γνωρίζει τον ρόλο τους), καθώς και τον κ. Παναγιώτη Γρέντζελο, ο οποίος συνέδραμε ιδιαιτέρως με την πολύτιμη και καθοριστική εμπειρία του επί της διαδικασίας.
Ζητώντας εκ των προτέρων συγγνώμη για όσους λησμονήσαμε να αναφέρουμε ονομαστικά, ευχαριστούμε ειλικρινά όλους όσοι συνέδραμαν στην άρτια εκπλήρωση των καθηκόντων μας (με την κυριολεκτική έννοια του όρου, καθώς συνιστά καθήκον η συμμετοχή εν γένει στην κορωνίδα - πεμπτουσία των συλλόγων διαδικασιών και δη από θέση ευθύνης), μη παραλείποντας να ευχαριστήσουμε το σύνολο των εκλογέων, οι οποίοι ήταν σα να είχαν όλοι τους, και ο καθένας τους ξεχωριστά, έναν καλά φυλαγμένο ευγενικό και μελιστάλακτο λόγο να μας απευθύνουν, και ένα γνήσιο και απροσχημάτιστο χαμόγελο να μας προσφέρουν κατά την συμμετοχή τους.
Αυτό που είναι πράγματι, όμως, κυριολεκτικά αδιανόητο να συμβεί συνίσταται στο να κλείσουμε το παρόν άρθρο λησμονώντας τις Γραμματείς μας. Φρονούμε ότι, η καθ’ ομολογίαν πλούσια Ελληνική γλωσσά, μοιάζει να επαιτεί στην προσπάθεια εύρεσης κατάλληλων και αντιπροσωπευτικών λέξεων προς πλήρη αποτύπωση των συναισθημάτων μας προς εκείνες. Έρχονται τελευταίες στη σειρά των ευχαριστιών, καθότι θέλαμε εμφατικά και ξεχωριστά να αναφερθούμε σε αυτές. Δεν γίνεται, όμως, καθότι είναι ατελέσφορη η όποια καταβεβλημένη προσπάθειά μας.
Ως εκ τούτου, θα περιοριστούμε στο να υπομιμνήσουμε απερίφραστα, ανεπιφύλακτα και κατηγορηματικά το εξής μόνο: Δίχως την Βιβή Μάνθου, την Αλεξάνδρα Φραγκούλη και την Αλεξία Καλαμπόκα, ε π’ ο υ δ ε ν ί θα καταφέρναμε να ανταποκριθούμε στο έργο μας. Βιβή, Αλεξάνδρα και Αλεξία σας ευχαριστούμε, σας ευχαριστούμε, σας ευχαριστούμε…για όλα και εκ βάθους ψυχής.
Είμαστε πραγματικά τυχεροί που βρεθήκαμε και οι δυο μας σε αυτόν τον τόπο και γνωρίσαμε αυτούς τους ανθρώπους!!!
Τα Καλύβια ανασυντάχθηκαν μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστησαν από τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη το ημερολογιακό έτος 1824. Ομοίως και από τις επαναλαμβανόμενες πλημμύρες του Αχελώου κατά τα έτη 1851-1853.
Στην σιδηροδρομική γραμμή Αγρινίου - Κρυονερίου, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τα Καλύβια, την περίοδο της κατοχής, στις 31 Ιουλίου 1944, οι Γερμανοί εκτέλεσαν ομαδικά 59 πατριώτες. Συνεπώς, τα Καλύβια, που μαζί με τον Πλάτανο και τον Αγ. Γεώργιο συναποτελούν την τοπική κοινότητα Καλυβίων, ξέρουν να επιβιώνουν και ξέρουν να αγωνίζονται. Σίγουρα στηρίζονται στις αγροτικές και κτηνοτροφικές τους μονάδες. Είναι γνωστά τοις πάσι τα γεωργικά τους προϊόντα και δη τα πορτοκάλια, το λάδι και οι ελιές των Καλυβίων.
Ομοίως γνωστό είναι ότι τα εργατικά χέρια των Καλυβιωτών στις χειρονακτικές εργασίες έχουν ξεχωριστή θέση στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας, γεμίζοντας αυτόν με άριστους τεχνίτες πάσης φύσεως. Γνωστό, επίσης, είναι ότι αποτελούν τόπο ανάπτυξης πληθώρας αθλητικών δραστηριοτήτων και συνιστούν βασικό «αιμοδότη» της ομάδας του Παναιτωλικού. Κατά την κρίση μας, ό μ ω ς, πέραν αυτών, το βασικό πλεονέκτημα και το κυριότερο «προϊόν» προς εξαγωγή των Καλυβίων είναι η αυθεντική ευγένεια των ανθρώπων τους. Σε αυτή στηριζόμενοι οι Καλυβιώτες δεν έχουν κάτι να φοβηθούν. Αυτό είναι το ποιο ισχυρό όπλο στην φαρέτρα τους. Με αυτό θα εξέλθουν από το «παραβάν» και με αυτό «ΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ» να κάνουν τη «ΝΕΑ ΑΡΧΗ» και να γίνουν «ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ»…έτσι για να θυμηθούμε (έξω φυσικά από παραταξιακές αγκυλώσεις - αγκιστρώσεις), δίκην λογοπαιγνίου, και κάποια πρόσφατα «συνθήματα». Εις το επανιδείν….
Υ.Γ. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον κ. Γιώργο Πανταζόπουλο για την ιδιαίτερη τιμή που μας έκανε να φιλοξενήσει στην ιστοσελίδα το άνωθεν άρθρο μας, συγχαίροντάς τον συγχρόνως για το έργο που επιτελεί και για την ουσιαστική προσφορά του στη προώθηση του τόπου του.
Κωνσταντίνος Αντ. Θεοφάνης και η Κωνσταντίνα Δημ. Νικάκη, Δικηγόροι Αθηνών